Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

O Θεός ήρθε στη γη και ο άνθρωπος ανέβηκε στον ουρανό!


Ελάτε να εορτάσουμε, ελάτε να πανηγυρίσουμε. Πράγματι είναι παράξενος ο τρόπος της εορτής επειδή είναι παράξενος και ο λόγος της γεννήσεως Αυτού.
Γιατί σήμερα λύθηκαν τα μακροχρόνια δεσμά,
ο διάβολος καταντροπιάστηκε,
οι δαίμονες δραπέτευσαν,
ο θάνατος καταργήθηκε,
ο Παράδεισος ανοίχτηκε,
η κατάρα εξαφανίστηκε,
η αμαρτία διώχθηκε μακριά,
η πλάνη απομακρύνθηκε,
η αλήθεια επανήλθε,
και ο λόγος της ευσέβειας σπάρθηκε και διαδόθηκε παντού.
Ο ουράνιος τρόπος ζωής φυτεύτηκε στη γη,
οι άγγελοι επικοινωνούν με τους ανθρώπους και οι άνθρωποι χωρίς φόβο
συνομιλούν με τους αγγέλους.
Γιατί; Επειδή ο Θεός ήρθε στη γη και ο άνθρωπος ανέβηκε στον ουρανό.
Όλα έχουν αναμειχθεί. Γιατί ήρθε ο Θεός στη γη, ενώ ολόκληρος βρίσκεται στον ουρανό.
Ολόκληρος βρίσκεται στον ουρανό και ολόκληρος στη γη
Ενώ είναι Θεός, έγινε άνθρωπος, χωρίς να παύσει να είναι Θεός.
Ενώ είναι Λόγος αμετάβλητος, έλαβε σάρκα, και έλαβε σάρκα ανθρώπινη για να κατοικήσει μέσα μας.
Θεός βέβαια δεν έγινε, αλλά ήταν.
Γι’ αυτό έλαβε ανθρώπινη σάρκα, ώστε, Εκείνος που δεν τον χωρούσε ο ουρανός,
να τον δεχθεί η φάτνη.
Γι’ αυτό τοποθετήθηκε μέσα στη φάτνη, ώστε, Εκείνος που τρέφει τα σύμπαντα,
να λάβει παιδική τροφή από παρθένο μητέρα.
Γι’ αυτό ο Πατέρας των αιώνων του μέλλοντος ανέχεται να βασταχτεί από παρθενική αγκαλιά σαν βρέφος που θηλάζει, για να μπορέσουν και οι μάγοι να τον πλησιάσουν.


Πηγή: 
http://radiofloga.blogspot.com/

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Παναγία, η μητέρα του Θεού - Α' Λυκείου 16η Διδακτική Ενότητα

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Το κερί




Μια φορά κι ένα καιρό, ένα μικρό κεράκι βρισκόταν σε ένα δωμάτιο μαζί με άλλα κεριά, τα περισσότερα από τα οποία ήταν πολύ μεγαλύτερα και πολύ ομορφότερα από αυτό. Μερικά ήταν δεμένα με κορδέλλες πολύχρωμες άλλα ήταν πιο απλά, σαν κι αυτό. Δεν ήξερε τον λόγο που βρισκόταν εκεί, και τα άλλα το έκαναν να αισθάνεται μικρό και ασήμαντο.

Όταν έπεσε ο ήλιος και σκοτείνιασε το δωμάτιο, είδε έναν άνθρωπο να μπαίνει μέσα στο δωμάτιο. Έρχονταν προς το μέρος του κρατώντας ένα αναμμένο σπίρτο. Κατάλαβε οτι θα του έβαζε φωτιά.
- Μη!! φώναξε, σε παρακαλώ μη!


Όμως ήξερε οτι δεν μπορούσε να ακουστεί και ετοιμάστηκε να υποφέρει τον πόνο, που ήταν σίγουρο οτι θα ακολουθούσε.
Προς μεγάλη του έκπληξή το δωμάτιο γέμισε με φως. Αναρωτήθηκε από που έρχεται το φως, αφού ο άνδρας είχε σβήσει το σπίρτο. Κατάλαβε ότι προερχόταν από τον εαυτό του.

Ύστερα ο άνδρας άναψε κι άλλα σπίρτα για να ανάψει με την σειρά του και τα άλλα κεριά. Όλα τα κεριά έδιναν το ίδιο φως με εκείνο.

Καθώς περνούσαν οι ώρες παρατήρησε ότι το κερί άρχισε να λιώνει. Κατάλαβε ότι σύντομα θα πέθαινε. Με την παρατήρηση αυτή, ανακάλυψε και τον λόγο είχε δημιουργηθεί.

- Ίσως ο λόγος που βρίσκομαι στη Γη, είναι για να δίνω φως μέχρι να πεθάνω, ψιθύρισε.

Και αυτό έκανε.

Θαρρώ λοιπόν πως όλοι μας μπορούμε να δώσουμε λίγο φως στον κόσμο. Δίχως να έχει σημασία το πόσο σημαντικοί ή ασήμαντοι, μικροί ή μεγάλοι είμαστε.


Αναδημοσίευση: Δημήτρης Καραβασίλης


Μπορείτε να το δείτε με μορφή παρουσίασης:



Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Σπήλαιο του Αγίου και Αποστόλου Ανδρέα στην Ρουμανία.











Χιλιάδες πιστοί από όλη τη χώρα και πέρα, έρχονται εδώ για να προσευχηθούν στο θείο απόστολο. Σε αυτό το μέρος πλήρης χάριτος τελείτε κάθε μέρα επι επτά ώρες ημερησίως, Θεία Λειτουργία, διαβάζονται προσευχές για τους αρρώστους, αλλά και εξορκισμοι του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου.Εκατοντάδες εικόνες, σταυροί και άλλα θρησκευτικά αντικείμενα κατατίθενται στις ρωγμές στους τοίχους της σπηλίας απο τουσ πιστούς σημάδια της βαθιάς πίστης και σύνδεσης μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού.

Pestera Sf.Andrei

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Ολιβιέ Κλεμάν: Η Αγάπη είναι ανίσχυρη γιατί είναι παντοδύναμη



Γνωρίζετε βέβαια το πιο πεζό επιχείρημα των άθεων: Γιατί ο Θεός δεν τα ρυθμίζει όλα αυτά αφού είναι παντοδύναμος; Ή μήπως δεν είναι παντοδύναμος; Είναι παντοδύναμος ο Θεός. Αλλά η δύναμη του δεν είναι αυτή των δικτατόρων και των δημίων, ούτε καν η δύναμη πού μπορώ να ασκήσω μέσα στο μίσος μου. Η παντοδυναμία του Θεού είναι εγώ -κι εδώ χρησιμοποιώ όρο δυσκολομετάφραστο πού θέλει ανάλυση- η Αγάπη.

Όχι η αγάπη πού κατέχει αλλά η Αγάπη πού σέβεται. Η Αγάπη πού ταυτίζεται μ' αυτό πού οι θεολόγοι ονομάζουν «κένωση».

Οι άνθρωποι μπορούν να δημιουργήσουν αντίγραφα και απομιμήσεις. Όμως, μόνο μια απόλυτη παντοδυναμία μπορεί να πλάσει μια ετερότητα πραγματικά απόλυτη μια ελευθερία πραγματικά ελεύθερη. Η πράξη της δημιουργίας σημαίνει διακινδύνευση για το Θεό. Ο Θεός διακινδυνεύει να απορριφθεί, να αποδιωχθεί, να σταυρωθεί μέσα από τις ελευθερίες πού είναι το αριστούργημα της παντοδυναμίας Του.

Η Αγάπη είναι ανίσχυρη γιατί είναι παντοδύναμη. Το ξέρετε πολύ καλά ότι όσο πιο πολύ αγαπάτε κάποιον, τόσο πια, ανίσχυροι είσθε. Η αγάπη πού είναι ελευθερία, αναζητώντας την ελευθερία, δεν μπορεί να εξαλείψει εξωτερικά, αυταρχικά και δικτατορικά, τα σκοτάδια πού κατοικούν μέσα μας, στα οποία τόσο συχνά, άνετα και αβίαστα παραδίδουμε τη Δημιουργία.

Πηγή: Η Θεολογία Μεσοπέλαγα

Γ'   Λυκείου:  9. Η ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΓΙΑ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ

Το ζήτημα όμως είναι ποια κατεύθυνση θα πάρει η βούλησή του αυτή: προς την κοινωνία με τους άλλους, ή προς την καθυπόταξη των άλλων;


Με βάση το παραπάνω ερώτημα μελετήστε το Νιτσεϊκό ιδεώδες (Άνθρωπος ή Υπεράνθρωπος; σχολ. βιβλίο) συνδυαστικά με το παραπάνω κείμενο - διατυπώστε σε ένα μικρό κείμενο και δικαιολογείστε την άποψη σας: που βρίσκεται η διαφορά της δύναμης στα δυο κείμενα και ποιες οι συνέπειες και οι προοπτικές σε κάθε περίπτωση.


Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Μοναδικό φαινόμενο στην ιστορία της Μόσχας και της Ρωσίας

Περισσότερα από 3 εκατομμύρια πιστοί...

Σύμφωνα με το Πατριαρχείο της Μόσχας και τον αρμόδιο επικεφαλής του συνοδικού Τμήματος Σχέσεων Εκκλησίας και Κοινωνίας Βσέβολοντ Τσάπλιν, που επικαλείται το πρακτορείο Ιντερφάξ, το προσκύνημα της Τίμιας Ζώνης από περισσότερα από 3 εκατομμύρια πιστούς αποτελεί μοναδικό φαινόμενο στην ιστορία της Μόσχας και της Ρωσίας και τη μεγαλύτερη προσέλευση ανθρώπων σε ένα σημείο, ξεπερνώντας κατά πολύ την κηδεία του Στάλιν, την Οκτωβριανή Επανάσταση στις αρχές του 20ού αιώνα και τις πολιτικές συγκεντρώσεις στο τέλος του.

Πηγή: onalert.gr

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Έκκληση των Γιατρών του Κόσμου για Ελλάδα


Subject: Έκκληση των Γιατρών του Κόσμου για Ελλάδα
Έκκληση για τη συγκέντρωση βασικών τροφίμων απευθύνουν οι Γιατροί του Κόσμου, κάνοντας λόγο για σοβαρή ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα.
«Ζητάμε βασικά τρόφιμα για να φτιάξουμε οικογενειακά πακέτα ώστε διακριτικά να μπορούν να τα παίρνουν οι άνθρωποι στα σπίτια τους, διατηρώντας την αξιοπρέπειά τους χωρίς συσσίτια» τόνισε ο διευθυντής των Γιατρών του Κόσμου, Νικήτας Κανάκης, σε συνέντευξη Τύπου.
Η έκκληση αφορά τρόφιμα, όπως ρύζι, όσπρια, μακαρόνια, λάδι, γάλα σε κουτί και κυρίως παιδικά γάλατα.
«Το "μαμά πεινάω" επέστρεψε, όσο κι αν φαίνεται δύσκολο να το πιστέψει κανείς» τόνισε ο κ.Κανάκης, εξηγώντας ότι «υπάρχουν σήμερα πολλές οικογένειες που δυσκολεύονται να ανταποκριθούν σε αυτό, με αποτέλεσμα να απαιτείται άμεση ανάληψη κοινωνικής δράσης ώστε να στηριχθούν οι πιο ευπαθείς και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες».
Η ανάγκη για τρόφιμα προέκυψε στα τέσσερα πολυατρεία της οργάνωσης, Αθήνα, Πέραμα, Θεσσαλονίκη και Χανιά.
«Εκτινάχτηκε ο αριθμός των Ελλήνων, από το 6%-7% πέρσι τουλάχιστον στο 30% φέτος, που ζητούν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από εμάς σε σύνολο 30.000 ανθρώπων τον τελευταίο χρόνο. Είναι άνθρωποι ηλικιωμένοι, μικροσυνταξιούχοι, νέοι άνεργοι, άνθρωποι με χρόνιες παθήσεις, που έρχονται με αγωνία πολλές φορές και με τη συνταγή από νοσοκομεία στο χέρι γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν τη συμμετοχή τους. Αυτό που μας σόκαρε όμως περισσότερο είναι ότι τώρα πολλοί μας ζητούν και τρόφιμα», είπε ο κ. Κανάκης.
Έτσι οι Γιατροί του Κόσμου αποφάσισαν να ξεκινήσουν μια νέα εκστρατεία για τρόφιμα η οποία θα αρχίσει τις επόμενες μέρες και θα κορυφωθεί τα Χριστούγεννα με ένα δέντρο από κουτιά με γάλα στην Πλατεία Γκοτζιά. «Για εμάς η φτώχεια έχει πρόσωπο» τονίζει η οργάνωση, υπογραμμίζοντας ότι «είναι στο χέρι μας να μην επιτρέψουμε ο χειμώνας του 2012 να αποδειχθεί ένας φονικός χειμώνας».
«Φέτος αλλάζουμε προσανατολισμό και ενώ πέρσι είχαμε στείλει 5-6 κοντέινερ με τρόφιμα στην Ουγκάντα, φέτος τα θέλουμε για την Ελλάδα. Αυτό που ζούμε εμείς είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, διαπιστώνουμε ότι οι ανάγκες είναι μεγάλες και θα αυξάνονται συνεχώς», είπε ο γιατρός, Γιάννης Μουζάλας, μέλος του Δ.Σ. της οργάνωσης.
Είκοσι δύο χρόνια μετά από μια διεθνή ανθρωπιστική δράση σε περισσότερες από 50 χώρες που είχε έναρξη στο Κουρδιστάν, οι 600 Έλληνες Γιατροί του Κόσμου φέτος γυρίζουν στην Ελλάδα εστιάζοντας όλη τη δράση τους αποκλειστικά στη χώρα μας.
«Οφείλουμε να είμαστε στην πρώτη γραμμή. Πρέπει να πάμε παραπέρα» κατέληξε ο κ. Κανάκης επισημαίνοντας τη σημασία που έχει και η οικονομική στήριξη της οργάνωσης σήμερα.
Η κάθετη μείωση σε βαθμό κατάργησης των κονδυλίων από το Δημόσιο, λόγω περικοπών, αλλά και από τον ιδιωτικό τομέα λόγω της κρίσης που έχει μειώσει απελπιστικά τους πόρους των Γιατρών του Κόσμου, καθιστούν, όπως τονίστηκε, ζωτικής σημασίας την οικονομική ενίσχυση για την αγορά αντιβιοτικών, αντιπυρετικών φαρμάκων και αναλώσιμων υλικών, αλλά κυρίως εμβολίων για παιδιά, καθώς, φέτος για πρώτη φορά, γονείς χωρίς ασφάλιση αδυνατούν να τα εξασφαλίσουν για τα παιδιά τους, με κίνδυνο να δούμε στην Ελλάδα ξεχασμένες αρρώστιες να επιστρέφουν.

Περισσότερα - Πληροφορίες συγκέντρωσης βοήθειας εδώ

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Όλα να τα κάνουμε προσευχή! – Γέροντος Πορφυρίου





Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή. Και τη δυσκολία και τη θλίψη, τις κάνει προσευχή. Ό,τι και να του τύχει αμέσως αρχίζει: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με…;». Η προσευχή ωφελεί σε όλα, και στα πιο απλά. Για παράδειγμα, πάσχεις από αϋπνία. να μη σκέπτεσαι τον ύπνο.


Να σηκώνεσαι, να βγαίνεις έξω και να έρχεσαι πάλι μέσα στο δωμάτιο, να πέφτεις στο κρεβάτι σαν για πρώτη φορά, χωρίς να σκέπτεσαι αν θα κοιμηθείς ή όχι. Να συγκεντρώνεσαι, να λες τη δοξολογία και μετά τρεις φορές το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με…;» κι έτσι θα έρχεται ο ύπνος.
Όλα είναι μέσα μας, και τα ένστικτα και τα πάντα, και ζητούν ικανοποίηση. Αν δεν τα ικανοποιήσομε, κάποτε θα εκδικηθούν, εκτός και τα διοχετεύσομε αλλού, στο ανώτερο, στον Θεό.
Αντί να στέκεστε έξω από την πόρτα και να διώχνετε τον εχθρό, περιφρονήστε τον. Έρχεται από δω το κακό; Δοθείτε με τρόπο απαλό από εκεί. Δηλαδή έρχεται να σας προσβάλει το κακό, δώστε εσείς την εσωτερική σας δύναμη στο καλό, στον Χριστό. Παρακαλέστε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Ξέρει εκείνος πώς να σας ελεήσει, με τι τρόπο. Κι όταν γεμίζετε απ’ το καλό, δεν στρέφεσθε πια προς το κακό. Γίνεσθε μόνοι σας, με τη χάρη του Θεού, καλοί. Που να βρει τόπο τότε το κακό; Εξαφανίζεται!
Σας πιάνει φοβία κι απογοήτευση; Στραφείτε στον Χριστό. Αγαπήστε τον απλά, ταπεινά, χωρίς απαίτηση και θα σας απαλλάξει ο Ίδιος.
Να μη διαλέγετε αρνητικούς τρόπους για τη διόρθωσή σας. Δεν χρειάζεται ούτε τον διάβολο να φοβάσθε, ούτε την κόλαση, ούτε τίποτα. Δημιουργούν αντίδραση. Έχω κι εγώ μια μικρή πείρα σ’ αυτά. Ο σκοπός δεν είναι να κάθεσθε, να πλήττετε και να σφίγγεστε, για να βελτιωθείτε. Ο σκοπός είναι να ζείτε, να μελετάτε, να προσεύχεσθε, να προχωράτε στην αγάπη, στην αγάπη του Χριστού, στην αγάπη της Εκκλησίας.
Τις αδυναμίες αφήστε τις όλες, για να μην παίρνει είδηση πονηρός και σας βουτάει και σας καθηλώνει και σας βάζει στη στενοχώρια. Να μην κάνετε καμιά προσπάθεια ν’ απαλλαγείτε από αυτές. Ν’ αγωνίζεσθε με απαλότητα και απλότητα, χωρίς σφίξιμο και άγχος. Μη λέτε: «Τώρα θα σφιχτώ, θα κάνω προσευχή ν’ αποκτήσω αγάπη, να γίνω καλός κλπ.». Δεν είναι καλό να σφίγγεσαι και να πλήττεις, για να γίνεις καλός. Έτσι θ’ αντιδράσετε χειρότερα. Όλα να γίνονται με απαλό τρόπο, αβίαστα και ελεύθερα. Ούτε να λέτε: «Θεέ μου, απάλλαξέ με απ’ αυτό», παραδείγματος χάριν, τον θυμό, την λύπη. Δεν είναι καλό να προσευχόμαστε ή και να σκεπτόμαστε το συγκεκριμένο πάθος. Κάτι γίνεται στην ψυχή μας και μπλεκόμαστε ακόμη περισσότερο. Ρίξου με ορμή, για να νικήσεις το πάθος και θα δεις τότε πως θα σ’ αγκαλιάσει, θα σε σφίξει και δεν θα μπορέσεις να κάνεις τίποτα.
Η ελευθερία δεν κερδίζεται, αν δεν ελευθερώσουμε το εσωτερικό μας απ’ τα μπερδέματα και τα πάθη.

Καλή δύναμη ! Ο Θεός συμπορεύεται μαζί μας !

(Από το βιβλίο: Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλιβίτου, Βίος και Λόγοι – Ι.Μ. Χρυσοπηγής Χανίων)

Αναδημοσίευση από: Οδεύοντας

Διαβάστε περισσότερα: Εκκλησία Παναγίας Αγίας Νάπας: Όλα να τα κάνουμε προσευχή! – Γέροντος Πορφυρίου http://churchofagianapa.blogspot.com/2011/11/blog-post_8019.html#ixzz1eY3h2Ral

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Μάθημα ζωής από την 7χρονη Ellie


Μάθημα ζωής και πάνω από όλα προσπάθειας δίνει ένα 7χρονο κοριτσάκι, το οποίο μπορεί να έχασε τα άκρα του μετά από μία βαριά ασθένεια, όμως δεν το έβαλε κάτω και συμμετέχει στην ποδοσφαιρική ομάδα του σχολείου της.
Το χαμόγελο δεν έσβησε ποτέ από τα χείλη της Ellie Challis, που καταφέρνει να εκπλήσσει με τις επιδόσεις της στο ποδόσφαιρο αν και αγωνίζεται με προσθετικά μέλη!
«Είναι κάτι που δεν πιστεύαμε ότι θα το δούμε. Είναι το πιο τολμηρό και αξιόλογο παιδί», είπε γεμάτη υπερηφάνεια η μητέρα της, Lisa, στη βρετανική «The Sun».

Η Ellie το 2005 έπαθε μηνιγγίτιδα με αποτέλεσμα να υποστούν σηψαιμία τα άκρα της. Οι γιατροί μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες κατάφεραν να την κρατήσουν ζωντανή. Παίρνοντας δύναμη από τη δίδυμη αδελφούλα της και την οικογένειά της η μικρή καθημερινά δίνει το δικό της αγώνα με αξιοπρέπεια.
«Δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα με το ποδόσφαιρο. Τα πάει πολύ καλά. Η αγαπημένη της ομάδα είναι η Άρσεναλ και παρακολουθεί τους αγώνες της ομάδας με τον πατέρα της», συμπλήρωσε η μητέρα της.

ΠΗΓΗ: Real.gr 

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Πάνω από 1 εκατομμύριο πιστοί προσκύνησαν την Αγία Ζώνη


Όπως είναι γνωστό η Αγία Ζώνη μετά από πρόσκληση του Αγιωτάτου Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ. Κυρίλλου, με την προτροπή του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου και με την έγκριση της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους έχει μεταφερθεί στη Ρωσία για προσκύνηση του πιστού λαού.

Ο πρώτος σταθμός ήταν η Αγία Πετρούπολη, όπου στις 20 Οκτωβρίου, ο ίδιος ο πρωθυπουργός κ. Πούτιν υποδέχθηκε την Αγία Ζώνη με τιμές αρχηγού κράτους και ευχαρίστησε τον Ηγούμενο της Μονής Βατοπαιδίου γέροντα Εφραίμ, που ανέλαβε τη μεταφορά της Αγίας Ζώνης στη Ρωσία «σε μία κρίσιμη περίοδο που ο λαός έχει ανάγκη από πνευματική ενίσχυση».

Αγία Ζώνη έχει προγραμματιστεί να πάει σε πόλεις της Ρωσίας ώστε να σχηματιστεί ένας σταυρός στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Σήμερα βρίσκεται στο Βλαδιβοστόκ, ενώ υπολογίζεται ότι μέχρι στιγμής την έχουν προσκυνήσει συνολικά πάνω από 1 εκατομμύριο πιστοί.

Σαν τελευταία πόλη μεταφοράς της Αγίας Ζώνης έχει ορισθεί η Μόσχα, όπου με τιμές αρχηγού κράτους θα την υποδεχθούν ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών κ. Κύριλλος, ο Πατριάρχης Ρουμανίας κ. Δανιήλ, ο Πατριάρχης Γεωργίας κ. Ηλίας, ο Μητροπολίτης Τσεχίας και Σλοβακίας κ. Χριστοφόρος, ο Πρόεδρος της Ρωσίας κ. Μεντβέντεφ, ο Πρωθυπουργός της Ρωσίας κ. Πούτιν, ενώ έχει προσκληθεί επίσημα να συμμετάσχει στις εορταστικές εκδηλώσεις ο Ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου γέροντας Εφραίμ, και να παραλάβει τελικά το ιερό αυτό κειμήλιο της Θεοτόκου, που συγκίνησε και θα συγκινήσει εκατομμύρια πιστών της Ρωσίας και να το επιστρέψει στη Μονή Βατοπαιδίου στις 25 Νοεμβρίου 2011.


Γράφει η Romfea.gr - 15.22

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Ο Γέροντας Παΐσιος, ασυρματιστής του στρατού αλλά και της Εκκλησίας



Διηγήθηκε ὁ Γέροντας Παΐσιος: «Κάποτε ἡ διλοχία µας βρέθηκε περικυκλωµένη ἀπόχίλιους ἑξακόσιους ἀντάρτες σέ ἕνα φυσικό ὀχύρωµα ἀπό βράχο. Ὅλοι οἱ στρατιῶτες κουβαλοῦσαν πυροµαχικά καί ὁ Διοικητής κάλεσε καί µένα νά ἀφήσω τόν ἀσύρµατο, νά κουβαλάω καί ἐγώ. Μάλιστα µέ ἀπείλησε καί µέ τό πιστόλι. Νόµιζε ὅτι ἀπέφευγα νά κουβαλάω, γιατί ἤθελα δῆθεν νά κρύβωµαι.


»Κουβαλοῦσα, ἀλλά πήγαινα καί στόν ἀσύρµατο καί προσπαθοῦσα νά πιάσω ἐπαφή µέ τό Ἀρχηγεῖο. Ὁπότε ἀπό τά πολλά ἔπιασα ἐπαφή καί ἔδωσα νά καταλάβουν ὅτι βρισκόµαστε σέ δύσκολη θέση. Τήν ἄλλη µέρα, ἐνῶ οἱ ἀντάρτες εἶχαν πλησιάσει πολύ κοντά, ὥστε νά ἀκούγωνται οἱ βρισιές τους, ἦρθε ἡἀεροπορία καί τούς διεσκόρπισε».


Τό γεγονός αὐτό ἀνέφερε ἀργότερα ὁ Γέροντας σάν παράδειγµα σέ ὅσους ρωτοῦσαν: «Τί προσφέρουν οἱ µοναχοί στήν ἔρηµο καί δέν βγαίνουν στόν κόσµονά βοηθήσουν;»...


«Οἱ µοναχοί», ἀπαντοῦσε, «εἶναι οἱ ἀσυρµατιστές τῆς Ἐκκλησίας. Ὅταν πιάσουν ἐπαφή µέ τόν Θεό διά τῆς προσευχῆς, τότε ἔρχεται καί βοηθᾶ ὁ Θεός καλύτερα. Ἕνα ἀκόµη λιανοντούφεκο δέν ἔκανε τίποτε, ἐνῶ, ὅταν ἦρθε ἡ ἀεροπορία, ἔκρινε τήν µάχη».

Ιερομονάχου Ισαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, εκδ. Στ΄, Άγιον Όρος 2008, σελ. 71

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Κάλλιστος Γουέαρ - Αδιάλειπτη προσευχή

 "...Ένα πρόσωπο που να είναι προσευχή όλο τον καιρό..."

Συνήθως διακρίνονται τρία επίπεδα ή βαθμοί στην εκφώνηση της Προσευχής του Ιησού. Αρχίζει σαν «προσευχή με τα χείλη», προφορική προσευχή. Έπειτα γίνεται πιο εσωτερική, καταλήγοντας σε «προσευχή του νου», "νοερά προσευχή". Τελικά ο νους «κατέρχεται» στην καρδιά κι ενώνεται μαζί της κι έτσι η προσευχή γίνεται «προσευχή της καρδιάς», ή για μεγαλύτερη ακρίβεια, και «προσευχή του νου μέσα στην καρδιά». Σ’ αυτό το επίπεδο γίνεται προσευχή ολόκληρου του προσώπου – όχι πια κάτι που σκεφτόμαστε ή λέμε, αλλά κάτι που είμαστε- γιατί η απώτερη πρόθεση της πνευματικής οδού δεν είναι μόνο ένα πρόσωπο που λέει προσευχές, από καιρό σε καιρό, αλλά ένα πρόσωπο που να είναι προσευχή όλο τον καιρό. Η Προσευχή του Ιησού δηλαδή αρχίζει σαν μια σειρά από συγκεκριμένες πράξεις προσευχής άλλ’ ο τελικός της σκοπός είναι να θεμελιώσει σ’ αυτόν που προσεύχεται μια κατάσταση προσευχής που είναι αμείωτη, που συνεχίζεται αδιάλειπτα ακόμη κι ανάμεσα σε άλλες δραστηριότητες.
Διαβάστε περισσότερα: Εκκλησία Παναγίας Αγίας Νάπας: Τα τρία επίπεδα της προσευχής http://churchofagianapa.blogspot.com/2011/11/blog-post_10.html#ixzz1dJKK7mJN

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Αυστραλία- Ένας Έλληνας από άθεος ροκάς και συνεργάτης του Μικ Τζάγγερ τώρα ιεραπόστολος στην Αφρική.


Ένα συγκλονιστικό βίντεο - απόσπασμα από την εκπομπή της ΕΤ3: ¨Αληθινά σενάρια" με τον πατέρα Θεμιστοκλή 


Όταν ένα πρωί ο νεαρός Θέμης είπε στη μητέρα του ότι «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού», δίνοντάς της μια γεύση του νέο μαρξισμού, εκείνη έκανε έντρομη το σταυρό της και πήγε στο εικονοστάσι να προσευχηθεί. Ο Θέμης ήταν στο πρώτο έτος της Σχολής Εμπορικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μελβούρνης, σπουδές που δεν επρόκειτο όμως να ολοκληρώσει. Πολιτικές Επιστήμες και Φιλοσοφία ήταν οι σχολές που τον εξέφραζαν τότε περισσότερο, όπως δήλωσε σε συνέντευξή του στο «Νέο Κόσμο».
Συνάμα, επηρεασμένος από τη μουσική των «Beatles» και των «Rolling Stones», σχημάτισε το γκρουπ «The Flies».
«Σκέφτηκα ότι αφού τα σκαθάρια έχουν τόση επιτυχία, γιατί όχι και οι… μύγες. Το κλίμα ήταν κατάλληλο και το εκμεταλλευτήκαμε στο έπακρο. Είχαμε μεγάλη επιτυχία. Δίναμε κονσέρτα σ’ όλες τις μεγάλες πόλεις της Αυστραλίας, πάντοτε σε ασφυκτικά γεμάτες αίθουσες. Το αποκορύφωμα ήταν όταν μας κάλεσαν να παίξουμε με τους «Rolling Stones» στην πρώτη τους τουρνέ στην Αυστραλία το 1965 στο Palais Theatre. Δίπλα στον Μικ Τζάγκερ, ήταν απίστευτο… αλλά αληθινό».
Συνάμα, έπαιρνε μέρος σε κινητοποιήσεις νέων για να σταματήσει ο πόλεμος στο Βιετνάμ, ενδιαφερόταν για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την προστασία του περιβάλλοντος, υποστήριζε το κίνημα των γυναικών και μελετούσε με πάθος τα διάφορα θρησκεύματα, προσπαθώντας να βρει απάντηση στα υπαρξιακά ερωτήματα που τον βασάνιζαν. «Το 1972 παρατώ τα πάντα, ακαδημαϊκή καριέρα, τίτλους, φιλοδοξίες, οράματα και ξαναγυρίζω στην ορθοδοξία. Έβλεπα το έργο της Μητέρας Τερέζας και παρ’ ότι η πανεπιστημιακή μου θέση μού εξασφάλιζε ένα καλό μισθό, ένοιωθα φτωχός, πάμφτωχος».
ΜΙΑ ΝΕΑ ΖΩΗ
«Αρχίζω τότε μια νέα ζωή.

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ''ΣΥΝΕΧΕΣ'' ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΗΝ ΣΥΜΗ.




!
Δοχεία, μπουκάλια, καί δέματα σταλμένα από τούς ωκεανούς στήν Μονή Ταξιάρχου Μιχαήλ στήν Σύμη. Φθάνουν πάντοτε, σέ όσους με πραγματική πίστη κάνουν το τάμα τους, καί πάντα παίρνουν απάντηση από το Μοναστήρι...
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ο Πανορμίτης, πέρα από τα αμέτρητα επιβεβαιωμένα Θαύματα που έχει επιτελέσει και επιτελεί εδώ και εκατοντάδες χρόνια στην Ιερά αυτή Μονή της Σύμης, πραγματοποιεί (όπως θα δούμε παρακάτω) και ένα διαχρονικό (ανά τους αιώνες) και ταυτόχρονα Μοναδικό παγκοσμίως Θαύμα, σε όσους πιστούς βρίσκονται σε διάφορα μέρη του κόσμου και δεν έχουν τη δυνατότητα να έρθουν οι ίδιοι στο Μοναστήρι του.
Το Μοναστήρι βρίσκεται στο Νότιο άκρο του νησιού και είναι χτισμένο στον πανέμορφο όρμο του Πανόρμου, ενώ από τους πρώτους ακόμα Χριστιανικούς αιώνες αποτελούσε ένα από τα Κέντρα τοπικής Ευσέβειας προς τους Αγγέλους.
Ο σημερινός Ιερός Ναός του (εντός του Οποίου δεσπόζει, κατέχοντας φυσικές διαστάσεις, η Εφέστια Θαυματουργή Εικόνα του Ταξιάρχου Μιχαήλ), είναι χτισμένος το 1783, η δε Αγιογράφηση πραγματοποιήθηκε το 1792 από δύο αυτόχθονες Αγιογράφους, τον Ιερομόναχο Νεόφυτο και τον Κυριάκο Καρακωστή. Τέλος, πάνω από την κεντρική Πύλη της Ιεράς Μονής βρίσκεται το περίφημο Καμπαναριό του Πανορμίτη (Κτίσμα του 1911), που συγγενεύει με Ρωσικά Καμπαναριά.
Το Μέγα λοιπόν και διαχρονικό αυτό Θαύμα που αναφέραμε παραπάνω, έχει συμβεί και συμβαίνει σε όποιον διαθέτει Αληθινή Πίστη στον Μοναδικό Αληθινό Θεό, στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.
Εκείνος που αδυνατεί την παρούσα στιγμή να επισκεφθεί την Ιερά Μονή, μπορεί μέσα σε ένα μικρό μπουκαλάκι, είτε από εμφιαλωμένο νερό είτε από πορτοκαλάδα (πλαστικό κατά προτίμηση, ως πιο ανθεκτικό), να τοποθετήσει Θυμίαμα, ένα χαρτί με τα «Υπέρ Υγείας» και τα «Υπέρ Αναπαύσεως» ονόματα εκείνων που επιθυμεί, ένα χαρτάκι με το Ονοματεπώνυμο, τη διεύθυνση ή και το τηλέφωνό του. Επίσης, μπορεί να συμπεριλάβει και ένα γράμμα προς το Μοναστήρι, για οποιοδήποτε θέμα τον απασχολεί και θα ήθελε να γίνει θέμα προσευχής στην Ιερά Μονή.
Αφού τοποθετήσει μέσα όλα αυτά τα Αφιερώματα για τον Ταξιάρχη και κλείσει το μπουκαλάκι, μπορεί, είτε από ένα λιμάνι είτε από κάποιο πλοίο που βρίσκεται στα ανοιχτά να πετάξει το μπουκαλάκι στη θάλασσα, αφού πρώτα προσευχηθεί στον Αρχάγγελο Μιχαήλ τον Πανορμίτη και του ζητήσει να το οδηγήσει ο ίδιος στο Μοναστήρι του στη Σύμη.
Ο Πανορμίτης θα το αναλάβει και το μπουκαλάκι με τα Αφιερώματα θα φθάσει τελικά στη Σύμη, στον όρμο της Ιεράς Μονής, ή διαφορετικά θα μπλεχτεί στα δίχτυα των ψαράδων στα ανοιχτά του νησιού.

Σε κάθε περίπτωση όμως, ο τελικός προορισμός του θα είναι να καταλήξει άθικτο στα χέρια των ανθρώπων του Μοναστηριού, οι οποίοι με τη σειρά τους (ως επιβεβαίωση του Θαύματος, «προς Δόξαν Θεού») θα αποστείλουν ευχαριστήρια επιστολή προς τον πιστό που το έστειλε, ευχαριστώντας τον για τα Αφιερώματα.
Στην Ιερά Μονή φυλάσσονται μέχρι σήμερα Αφιερώματα, που ταξίδεψαν μόνα για τον Πανορμίτη από διάφορα μέρη του κόσμου (όπως για παράδειγμα από την Αυστραλία) και από διάφορες εποχές.
Τα παλιά τα χρόνια, οι πιστοί έστελναν με τον τρόπο αυτό τα Αφιερώματά τους μέσα σε γυάλινα μπουκάλια, ακόμα και σε κιβώτια!

Πηγή: http://irenepan.posterous.com/30547562

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Μια αγκαλιά...! - Τι θα πει να είσαι άνθρωπος! - Δυο εκπληκτικές δημιουργίες

1. Η συγκεκριμένη παρουσίαση
είναι αποτέλεσμα της ευαισθησίας μιας μαθήτριας της Αλεξάνδρας  
και της αγάπης ενός  τμήματος (Β1), του 1ου Γ/σίου Άνω Τούμπας 
που την ενέπνευσε. (2010-11)


2. Μια ιδιαίτερη εργασία για τα παιδιά του τρίτου κόσμου, από ένα ιδιαίτερα χαρισματικό και γεμάτο ευαισθησίες παιδί την Μαρία - Μαρίνα,
B3 - 3ο Γ/σιο Θέρμης,  σχολικό έτος 2009-2010 




Οι  παραπάνω εργασίες έγιναν στα πλαίσια των διδ. ενοτήτων 16η & 17η (παραβολές του καλού Σαμαρείτη και της μέλλουσας κρίσης) στην Β΄ Γυμνασίου. Τα παιδιά τις περισσότερες φορές μας εκπλήσσουν ευχάριστα και μας συγκινούν!

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ


Μια μέρα το παιδί ρώτησε το θεό: «μου λες ότι θα με στείλεις στην γη αύριο αλλά πως θα ζήσω εκεί τόσο μικρό και αβοήθητο?»


Και ο θεός απάντησε : «μέσα στους τόσους αγγέλους έχω διαλέξει έναν και για σένα. Θα σε περιμένει και θα σε φροντίζει στην γη.

«Αλλά…» είπε το παιδί……εδώ στον Παράδεισο δεν κάνω τίποτα άλλο από να τραγουδώ και να γελαω.. αυτο μόνο χρειάζομαι για να είμαι ευτυχισμένο.


Ο θεός είπε: «ο άγγελος θα σου τραγουδάει κάθε μέρα θα νιώθεις την αγάπη του αγγέλου σου και θα είσαι ευτυχισμένο».

«Όμως είπε το παιδί πως θα μπορώ να καταλάβω όταν οι άνθρωποι μου 

μιλούν αφού δεν καταλαβαίνω την γλώσσα τους.»
«Αυτό είναι εύκολο είπε ο θεός: ο άγγελος σου θα σου λέει τις πιο όμορφες και γλυκές λέξεις που άκουσες ποτέ και έτσι με πολύ φροντίδα και υπομονή ο άγγελος σου θα σου λέει πώς να μιλάς».



Το παιδί κοίταξε ψηλά το θεό και είπε:
«και τι θα κάνω άμα θέλω να μιλήσω με σένα?»
ο θεός χαμογέλασε στο παιδί και του είπε: ο άγγελος σου θα σου βάλει τα χέρια μαζί και θα σου δείξει πώς να κανείς προσευχή»


και τότε το παιδί είπε:έχω ακούσει ότι στην γη υπάρχουν κακοί άνθρωποι ποιος θα με προστατεύσει;»
Ο θεός έβαλε το παιδί στην αγκαλιά του λέγοντας: «ο άγγελος σου θα σε προστατεύσει ακόμα και αν σημαίνει το δικό του κακό.»
Το παιδί ήταν λυπημένο και είπε στο θεό: αλλά θα είμαι πάντα λυπημένο γιατί δεν θα μπορώ να σε βλέπω πλέον.





Ο θεός αγκάλιασε το παιδί…
-«Ο άγγελος σου θα σου μιλάει για μένα και θα σου δείξει το δρόμο να έρθεις πίσω σε μένα παρόλο που εγώ θα είμαι πάντα δίπλα σου».




Εκείνη την στιγμή ήταν απόλυτη γαληνή στο παραδεισο αλλα φωνές από την γη μπορούσαν ήδη να ακουστούν. Το παιδί αμέσως ρώτησε απαλά..
-«Ωωω θεέ μου αν είναι να φύγω τώρα πες μου σε παρακαλώ το όνομα του αγγέλου μου».






ΜΑΜΑ


Πηγή:ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

π . Λίβυος: Ο Κινέζος, ο Θεός και η μοναξιά...


Στο τελευταίο μου ταξίδι στο Αγιον Όρος επισκέφθηκα την Μονή Σίμωνος Πέτρας. Μεγαλόπρεπο μοναστήρι γεμάτο μπλε ουρανού. Εκεί συνάντησα έναν χαριτωμένο δόκιμο μοναχό από την Κίνα. Με ξάφνιασε αλήθεια η παρουσία του. Ράσο ορθόδοξο σε έναν Κινέζο. Αισθάνθηκα κάπως. Δεν είχα δει ποτέ από κοντά. Μονάχα από φωτογραφίες της ιεραποστολής. Φορέας μιας μεγάλης πολιτισμικής παράδοσης και να ασπάζεται τον Χριστιανισμό; Μπήκα τόσο εγώ όσο και η παρέα μου στην περιέργεια να τον ρωτήσουμε.
-Αδελφέ πως και εσύ ένας Κινέζος, μέσα από μια τέτοια μεγάλη πολιτισμική παράδοση ασπάστηκες τον ορθόδοξο χριστιανικό μοναχισμό. Ήσουν βουδιστής;
-Ναι βέβαια, βουδιστής ήμουν.
-Τότε τι σε κέρδισε στο Χριστιανισμό;
-Η Θεϊκή παρέα!!!
-Ορίστε;
-Ναι ναι πάτερ χαχαχαχα, γέλασε, μια και οι Κινέζοι στις τρεις λέξεις που σου λένε,γελάνε στις δύο. Στο βουδισμό πάτερ μου, είσαι πάρα μα πάρα πολύ μόνος. Δεν υπάρχει Θεός. Όλος ο αγώνας γίνεται από εσένα. Μόνος με τον εαυτό σου, με το εγώ σου. Είσαι απόλυτα μόνος σε αυτή την πορεία. Πολύ μοναξιά πάτερ. Εδώ όμως έχεις βοηθό, συμπαραστάτη, συνοδοιπόρο τον Θεό. Έχεις κάποιο που σε αγαπάει και ενδιαφέρεται για σε ΄να. Νοιάζεται ακόμη και όταν εσύ δεν το καταλαβαίνεις. Του μιλάς. Του λες τι αισθάνεσαι, τι εσύ θα ήλπιζες, υπάρχει σχέση.
Πραγματικά σπουδαία απάντηση και σημαντικό βίωμα. Ωστόσο αισθάνθηκα καλύτερα αυτή την απάντηση, αυτή την τοποθέτηση, αυτές τις μέρες. Ένα σοβαρό κρυολόγημα με έριξε στο κρεβάτι. Κανείς γιατρός δεν μου έβρισκε τίποτα. Κλινική εικόνα πεντακάθαρη, τουλάχιστον οι γιατροί δεν έβλεπαν κάτι. Ωστόσο οι πόνοι ήταν αφόρητοι και μάλιστα κανένα μα κανένα παυσίπονο δεν μπορούσε να τους σταματήσει. Άλλαξα τρία διαφορετικά παυσίπονα και όμως ο πόνος δεν ησύχαζε.
Συγχρόνως έφτασαν και τα νέα ότι ο αδελφός του πατέρα μου, του οποίο και το όνομα φέρω, έχει καρκίνο σε προχωρημένη μορφή στις φωνητικές χορδές και στο λάρυγγα. Τουτέστιν Λαρυγγεκτομή και ότι άλλο προκύψει. Χρόνια βλέπεις κατανάλωση αλκοόλ και τσιγάρου. Γενικότερα άσχημη ζωή, δίχως καμιά ποιότητα.
Τότε αισθάνεσαι αυτό που μου είπε ο μικρός πρώην βουδιστής και νυν χριστιανός μοναχός στο Αγιον Ορος, ότι έχεις ανάγκη να υπάρχει ένας Θεός που να μπορείς να του μιλάς. Να νιώθεις, να αισθάνεσαι ότι κάποιος εκτός του εαυτού σου σε ακούει.
Δεν ξέρω εάν είναι λάθος ή σωστό. Ξέρω όμως ότι είναι βαθιά ανάγκη του ανθρώπου. Και τούτο πιστοποιείται από την ίδια την ζωή. Ακόμη και αυτοί οι βουδιστές που είναι μη θειστική θρησκεία, δημιούργησαν διάφορες θεότητες. Έστω και σε ονειρική γλώσσα και κόσμους. Ωστόσο έχουν την ανάγκη αναφοράς σε κάποιον, σε κάτι, κάποιον πέρα, έξω από αυτούς, έστω και ονειρικά. Άλλωστε η πραγματικότητα, η αλήθεια είναι κάτι πολύ σχετικό και έτσι θα παραμείνει. Αίνιγμα, μυστήριο.
Τότε θυμήθηκα τα λόγια του Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου, ευαίσθητης και μελαγχολικής φύσης που έλεγε: όταν δεν είσαι ή δεν αισθάνεσαι καλά Μίλα. Μίλα και ας είναι και στο αέρα.

Αφορμή για μια εργασία (B'  Λυκείου - Διδ. εν. 35η) : Ποια είναι η ριζική διαφορά του Χριστιανισμού με τον Βουδδισμό, σύμφωνα με την παραπάνω άποψη του δόκιμου μοναχού από την Κίνα;

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

Κόλαση είναι το μαρτύριο του να μην αγαπάς! Θεόδωρος Ντοστογιέφσκι


Ο Θεός ως πατέρας όλων των ανθρώπων δέχεται κάθε αμαρτωλό πίσω στην αγκαλιά Του. Δεν υπάρχει ανθρώπινη αμαρτία που ο Θεός να μην τη συγχωρεί όταν ο άνθρωπος το θελήσει και το ζητήσει. Για την Εκκλησία μεγαλύτερη αμαρτία είναι η απελπισία, η αντίληψη ότι ο άνθρωπος μπορεί να κάνει κάτι που ο Θεός δεν μπορεί να συγχωρήσει. Όμοια με τον Θεό, που ποτέ δεν παύει να αγαπά και να συγχωρεί τον αμαρτωλό, πρέπει και οι άνθρωποι να συμπεριφέρονται με ανάλογο τρόπο.
Η ανταπόκριση ή όχι του ανθρώπου στην αγάπη του Θεού δημιουργεί την κόλαση ή τον παράδεισο. Κόλαση είναι η ανικανότητά μου να αγαπήσω τον συνάνθρωπο, η αδυναμία μου να τον θεωρήσω ως αδελφό και φίλο.
Η αυτοκαταδίκη μου στην απομόνωση και τον ατομικισμό εισάγει την εμπειρία της κόλασης. Ο Θεός δεν είναι τιμωρός. Τιμωρός γίνεται ο εγωκεντρισμός μου, που μου στερεί την αίσθηση της οικειότητας με τον Θεό και τον συνάνθρωπο. Μήπως ο πατέρας δεν κάλεσε και τον μεγάλο γιο για να εισέλθει στη γιορτή και να ευφρανθεί; Ο ίδιος ο μεγαλύτερος γιος δεν ήθελε και γι' αυτό προγεύεται το μαρτύριο της κόλασης: να μην μπορεί να συμμετάσχει στη χαρά, να ζει στον τόπο της αγάπης και να αρνείται να αγαπήσει.
Κόλαση είναι ο αυτοακρωτηριασμός των υπαρκτικών μου δυνατοτήτων. Ενώ είμαι δημιουργημένος για να αγαπώ και να αγαπιέμαι, αρνιέμαι την αγάπη ως γνώμονα ζωής και έτσι η ζωή μου ολόκληρη μετατρέπεται σε βάσανο και ταλαιπωρία. Όπως αριστοτεχνικά το συνόψισε ο Θεόδωρος Ντοστογιέφσκι στο αριστούργημά του «Αδελφοί Καραμάζοφ», «κόλαση είναι το μαρτύριο του να μην αγαπάς».
Την κόλαση αυτή γεύεται καθημερινά ο έγκλειστος στη φιλαυτία πεπτωκώς άνθρωπος. Εθελούσια αποκομμένος από κάθε βαθύ υπαρξιακό δεσμό, βιώνει συνεχώς τη μοναξιά, την αποξένωση, την ανωνυμία. Κόλαση είναι η ελεύθερη εκλογή του ανθρώπου να απομακρύνεται από τον Θεό, την πηγή και το πλήρωμα της αγάπης.
Αντίθετα, παράδεισος είναι η ανταπόκριση στην αγάπη του Θεού, η εμπειρία της ένωσης μαζί Του. Τελικά, παράδεισος και κόλαση είναι η στάση μας απέναντι στην αγάπη. Η αποδοχή της είναι παράδεισος και ζωή. Η άρνησή της είναι κόλαση και θάνατος. Η εκλογή επαφίεται στον άνθρωπο.
Πηγή: Σταύρος Σ. Φωτίου (2002), Ορθόδοξα μηνύματα: Ερμηνεία ευαγγελικών περικοπών, εκδ. Εργαστηρίου Χριστιανικής Αγωγής, Λάρνακα, σ. 108-109
Αναδημοσίευση: ΨΗΓΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

«Το μυστήριο της Παιδείας του Θεού»



«Από την αρχή της μοναχικής μου ζωής ζούσα μια ήσυχη, καλή ζωή. Οι ακολουθίες στο Μοναστήρι και η Μυστηριακή ζωή με θέρμαιναν, με ανέπαυαν. Αυτό μέχρι την ώρα που γεννήθηκε μέσα μου κάτι άλλο, μέχρι την ώρα που αναπτύχθηκε η εσωτερική ζωή.


Ξαφνικά αισθάνθηκα ένα κάψιμο εσωτερικό, ένα κάψιμο θείας αγάπης. Η φυσική και καλή ζωή που ζούσα μέχρι τότε, φαινόταν τώρα πολύ σκοτεινή, χωρίς νόημα και περιεχόμενο. Άρχισα να βρίσκω τον χώρο της καρδιάς, το κέντρο της υπάρξεως, τον ευλογημένο εκείνο χώρο που ανακαλύπτεται με την εν Χάριτι άσκηση και μέσα στον οποίο αποκαλύπτεται ο Ίδιος ο Θεός.


Αυτή η καρδιά είναι το πρόσωπο, γιατί πρόσωπο είναι «ο κρυπτός της καρδίας άνθρωπος εν τω αφθάρτω του πνεύματος... ο εστίν ενώπιον του Θεού πολυτελές» (Α' Πέτρου γ' 4).


Μέχρι τότε διάβαζα αυτά στα βιβλία, τώρα τα έβλεπα στην πραγματικότητα. Ένοιωθα αυτό που λέγει ο Αββάς Παμβώ «ει έχεις καρδίαν δύνασαι σωθήναι», αυτό που λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος «Θεός θεοίς ενούμενός τε και γνωριζόμενος εν καρδία»και ο Απόστολος Παύλος «ος έλαμψεν εν ταις καρδίαις ημών». Η καρδιά που είναι τα άγια των αγίων «της μυστικής ενώσεως Θεού και ανθρώπου, αυτής της ενυποστάτου δι' Αγίου Πνεύματος ελλάμψεως» ανακαλύφθηκε. Αισθανόμουν την καρδιά σαν Ναό μέσα στον οποίο λειτουργούσε ο αληθινός Ιερεύς της θείας Χάριτος. Παράλληλα με τον κτύπο του σαρκικού οργάνου της καρδιάς ακουγόταν και ένας άλλος κτύπος βαθύτερος και γρηγορότερος. Αυτός ο κτύπος συντονιζόταν με την ευχή του Ιησού. Ή μάλλον η ίδια η καρδιά έλεγε την ευχή. Όλη αυτή η κατάσταση συνδεόταν με μερικά χαρακτηριστικά.


Αναπτύχθηκε μια ερωτική κοινωνία με τον Θεό. Τότε καταλάβαινα γιατί οι Πατέρες ονόμαζαν τον Θεό έρωτα. «Ο Θεός έρως εστί και εραστόν» (Μάξιμος ο Ομολογητής) και «ο εμός έρως εσταύρωται» (αγ. Ιγνάτιος Θεοφόρος). Κάθε μέρα αισθανόμουν την περίπτυξη του Θεού. Αυτή η αγάπη εκείνο τον καιρό με είχε τρελλάνει. Ο Θεός βιωνόταν ως ελεήμων, ως γλύκα και γλυκασμός. Άναψε μέσα στην καρδιά μου το ευλογημένο πυρ, που έκαιγε τα πάθη και δημιουργούσε ανέκφραστη πνευματική ηδονή.


Αναζητούσα ησυχία, σκοτάδι, ηρεμία εξωτερική. Τα μικρά κελλιά, οι τρύπες των βράχων, ο ανοιχτός ορίζοντας της φύσεως, τα σκοτεινά μέρη με δέχονταν σαν φιλοξενούμενο. Την νύκτα έβγαινα στις ερημιές του Άθωνα. Μαγεία! Ευλογία! Μέθη! Στην μοναξιά και στην πολυκοσμία, στην έρημο και στα κοινόβια ζούσα την παρουσία του Θεού, την θεία περίπτυξη. Αναπτύχθηκαν τότε άλλες αισθήσεις, αισθήσεις πνευματικές, η νοερά αίσθηση, η νοερά δράση και ακοή. Όλος ο νους ήταν συγκεντρωμένος μέσα στο βάθος της καρδιάς και άκουγε εν ακορέστω γλυκασμώ την ευχή πού λεγόταν μέσα εκεί. Όλος ο εσωτερικός κόσμος ενοποιημένος. Όλα έδειχναν ότι γεννήθηκε ένας καινούργιος άνθρωπος, ένας καινούργιος κόσμος και μια καινή ζωή. Μια θερμότητα έκαιγε τα πάντα. «Ουχί η καρδία ημών καιομένη ην εν ημίν ως ελάλει ημίν εν τη οδώ...» Η αίσθηση των μαθητών αυτών υπήρξε δική μου βίωση. Αισθανόμουν καλά τον λόγο του Χριστού: «πυρ ήλθον βαλείν επί την γην και τι θέλω ει ήδη ανήφθη;» Και τον λόγον ότι ο Θεός«πυρ εστί καταναλίσκον». Άλλοτε αυτή η θέρμη και αυτή η φωτιά μετατρεπόταν σε πληγή βαθειά. Αισθανόμουν ότι αυτή η θερμότητα αναγεννούσε την ύπαρξή μου, πρώτα την ψυχή και μετά επεκτεινόταν και στο σώμα. Η αίσθηση ότι τώρα γεννήθηκα σε άλλον κόσμο ήταν διαρκής. Χοροπηδούσα σαν μικρό παιδί. Ακόμη υπήρξαν μερικές φορές πού ένοιωσα και την σάρκα μου σαν μικρού παιδιού, πού μόλις βγήκε από την μήτρα της μάνας του.


Αυτό δημιουργούσε βαθύτατη ειρήνη λογισμών. Ο νους καθαριζόμενος διαρκώς απέβαλε όλα τα ξένα στοιχεία τα οποία σαν λέπια τον εκάλυπταν. Γινόταν έτσι ελαφρός και πάντοτε εύρισκε καταφύγιο στην καρδιά. Εκεί παρέμεινε και ευφραινόταν πνευματικά. Εκεί μερικές φορές άκουγε και την φωνή του Θεού, πού ήταν πολύ συνταρακτική και δημιουργούσε πηγές δακρύων. Η γνωριμία με τον Θεό ήταν προσωπική. Η γνώση του Θεού πραγματικό γεγονός.


Μερικές φορές βυθιζόμουν σε βαθειά μετάνοια. Ο νους μπαίνοντας στην καρδιά εν Χάριτι έβλεπε το σκοτάδι, την βρωμιά της ψυχής και όλη η ύπαρξή ξεχυνόταν σε καυτά δάκρυα. Έκλαιγε η καρδιά. Τα δάκρυα της καρδιάς ξεχύνονταν επάνω της και την ξέπλεναν από την αμαρτία. Παράλληλα άνοιγαν και τα μάτια και γίνονταν πηγές δακρύων. Άλλοτε έκλαιγε μόνον η καρδιά και άλλοτε και το σώμα. Θρήνος βαθύς από την αποκάλυψη της ασωτίας... Κλάμα πολύ, αλλά όχι με απελπισία. Ήταν συνδεδεμένο με την αίσθηση της αγάπης του Θεού.


Εκείνο τον καιρό όλα ήταν ωραία. Η λέξη ωραία δεν έχει σχέση με την αισθητική, αλλά με την οντολογική πραγματικότητα. Έβλεπα τους λόγους των όντων σε όλη την δημιουργία. Και αυτό προξενούσε άρρητη ευφροσύνη. Όλα εξέφραζαν την αγάπη του Θεού. Η ανάγνωση της Γραφής έτρεφε την καρδιά. Οι λέξεις δεν πήγαιναν στην λογική, αλλά εισχωρούσαν στην καρδιά και την ζωογονούσαν. Όπως το μωρό ρουφά το γάλα από τον μαστό της μάνας του και τρέφεται, έτσι αισθανόταν η καρδιά τρεφόταν από το λόγο του Θεού. Γινόταν μετάγγιση αίματος. Τα βιβλία των Πατέρων τα διάβαζα με άλλο πρίσμα. Γνωστά κείμενα τότε τα έβλεπα διαφορετικά. Σαν να είχα αποκτήσει καινούργια μάτια και σαν να είχα μάθει καινούργια γλώσσα. Αισθανόμουν συγγενής πνευματικά με τους Πατέρας. Όμως τις πιο πολλές φορές δεν ήθελα να διαβάζω ακόμη και βιβλία πατερικά. Σαν να σταματούσαν την προσωπική επικοινωνία με τον εράσμιο Νυμφίο, σαν να διέκοπταν τη ζωντανή επικοινωνία με τον Δημιουργό του παντός.


Τα πάθη δεν ενεργούσαν τότε. Ένοιωθα όχι ηθικές αναστολές, αλλά την αναγέννηση μου. Ήμουν τόσο μεθυσμένος, ώστε δεν με ενδιέφερε απολύτως τίποτε. Υπήρχε μέσα μου μια ακατάσχετη αναζήτηση και επιθυμία να μη με αγαπούν οι άνθρωποι και μάλιστα να με περιφρονούν. Αφού είχα την αγάπη του Θεού, δεν με ενδιέφερε τίποτε άλλο. Ζούσα μια ερωτική ζωή, ζωή δακρύων... Η μόνη απασχόληση εγώ και ο Θεός. Ζητούσα την μοναξιά πού ήταν κοινωνία. «Ενώπιος Ενωπίω», «πρόσωπον προς Πρόσωπον». Αλλά και όταν ευρισκόμουν σε πολυκοσμία η εσωτερική φωνή ήταν ισχυρότερη. Και όταν κατά την διάρκεια ακολουθίας ο Γέροντας με έβαζε να ψάλλω, εγώ συγχρόνως άκουγα και αυτήν την εσωτερική φωνή της καρδιάς να επαναλαμβάνει την ευχή πού έγινε το εντρύφημά μου.


Αυτή η κατάσταση κράτησε περίπου τέσσερα χρόνια. Μέρα-νύχτα έλεγα την ευχή. Και την ώρα πού κοιμόμουν η καρδιά προσευχόταν. Την άκουγα καθαρά να αδολεσχεί με τον Θεό.
Όποιος θέλει να διαπιστώσει αν υπάρχη Θεός, ας δοκιμάσει. Θα συναντήσει ένα ζωντανό Θεό! Η Χάρη του Θεού με αξίωσε εμένα το έκτρωμα όλου του κόσμου να αποκτήσω μια μικρή σταγόνα γνώσεως Θεού».

Απόσπασμα από το βιβλίο του Μητρ. Ιεροθέου Βλάχου «Το μυστήριο της Παιδείας του Θεού»


Ένα θαυμάσιο κείμενο το οποίο αξιοποιείται θαυμάσια ιδιαίτερα στην Β' Λυκείου στη διδ. ενότητα  "Η ορθόδοξη άσκηση"

Θεία Λειτουργία - Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης



Τι πιο μεγαλιώδες, πιο συγκλονιστικό, πιο ιερό και άγιο από τη θεία λειτουργία, κατά την οποία ο ίδιος ο Θεός σφαγιάζεται αναίμακτα και προσφέρεται στο πλάσμα Του

Κι όμως πολλοί χριστιανοί περιφρονούν αυτή την ουράνια μυσταγωγία και δεν προσέρχονται στον ναό όταν τελείται. Άλλοι πάλι έρχονται μόνο από συνήθεια και στέκονται ράθυμοι, ψυχροί, περιπλανώμενοι με τη σκέψη και το βλέμμα. Γιατί; Διότι ίσως κατά βάθος δεν πιστεύουν στο μυστήριο, δεν συλλαμβάνουν το μεγαλείο του, τη θεουργό δύναμή του, τους σωτηρίους καρπούς του, διότι δεν έχουν αναγεννηθεί από την πλούσια προσφερόμενη χάρι του Θεού και ο ύπνος της πνευματικής αδιαφορίας έχει βαρύνει τα βλέφαρα της ψυχής τους.

Αδελφοί, «μη καθεύδωμεν ως και οι λοιποί, αλλά γρηγορώμεν και νήφωμεν» (Α’ Θεσ. 5,6), «νυν γαρ εγγύτερον ημών η σωτηρία η ότε επιστεύσαμεν» (Ρωμ. 13,11).


Πηγή: Αναστάσιος