Ο Γέροντας Παΐσιος, ασυρματιστής του στρατού αλλά και της Εκκλησίας

Διηγήθηκε ὁ Γέροντας Παΐσιος: «Κάποτε ἡ διλοχία µας βρέθηκε περικυκλωµένη ἀπόχίλιους ἑξακόσιους ἀντάρτες σέ ἕνα φυσικό ὀχύρωµα ἀπό βράχο. Ὅλοι οἱ στρατιῶτες κουβαλοῦσαν πυροµαχικά καί ὁ Διοικητής κάλεσε καί µένα νά ἀφήσω τόν ἀσύρµατο, νά κουβαλάω καί ἐγώ. Μάλιστα µέ ἀπείλησε καί µέ τό πιστόλι. Νόµιζε ὅτι ἀπέφευγα νά κουβαλάω, γιατί ἤθελα δῆθεν νά κρύβωµαι.


»Κουβαλοῦσα, ἀλλά πήγαινα καί στόν ἀσύρµατο καί προσπαθοῦσα νά πιάσω ἐπαφή µέ τό Ἀρχηγεῖο. Ὁπότε ἀπό τά πολλά ἔπιασα ἐπαφή καί ἔδωσα νά καταλάβουν ὅτι βρισκόµαστε σέ δύσκολη θέση. Τήν ἄλλη µέρα, ἐνῶ οἱ ἀντάρτες εἶχαν πλησιάσει πολύ κοντά, ὥστε νά ἀκούγωνται οἱ βρισιές τους, ἦρθε ἡἀεροπορία καί τούς διεσκόρπισε».


Τό γεγονός αὐτό ἀνέφερε ἀργότερα ὁ Γέροντας σάν παράδειγµα σέ ὅσους ρωτοῦσαν: «Τί προσφέρουν οἱ µοναχοί στήν ἔρηµο καί δέν βγαίνουν στόν κόσµονά βοηθήσουν;»...


«Οἱ µοναχοί», ἀπαντοῦσε, «εἶναι οἱ ἀσυρµατιστές τῆς Ἐκκλησίας. Ὅταν πιάσουν ἐπαφή µέ τόν Θεό διά τῆς προσευχῆς, τότε ἔρχεται καί βοηθᾶ ὁ Θεός καλύτερα. Ἕνα ἀκόµη λιανοντούφεκο δέν ἔκανε τίποτε, ἐνῶ, ὅταν ἦρθε ἡ ἀεροπορία, ἔκρινε τήν µάχη».

Ιερομονάχου Ισαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, εκδ. Στ΄, Άγιον Όρος 2008, σελ. 71