Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Ραούλ Φολλερώ: Αν ο Χριστός χτυπήσει την πόρτα σας







Αν ο Χριστός χτυπήσει την πόρτα σας, θα τον αναγνωρίσετε;.

Θα έλθει ίσως σαν άλλοτε φτωχός
Κι αποδιωγμένος.
Σαν ένας εργάτης,
Σαν ένας άεργος
Η ένας απεργός που αγωνίζεται σε δίκαιη απεργία.
Μπορεί να είναι ασφαλιστής
Κι ακόμη πωλητής ανεμιστήρων…
Θ’ ανεβαίνει, αδιάκοπα σκαλοπάτια,
Θα σταματά σε κεφαλόσκαλα
Μ΄ ένα χαμόγελο γλυκό
Στο θλιμμένο του πρόσωπο…
Μα το κατώφλι σας είναι τόσο σκοτεινό…
Άλλωστε, πως να δεις το χαμόγελο αυτών που διώχνεις!
«Δεν μ’ ενδιαφέρει…», θα πείτε,
πριν ακόμη τον ακούσετε.
Κι αν βγει η μικρή σας υπηρέτρια, θα επαναλάβει το μάθημά της:
«Η κυρία έχει τους φτωχούς της»
και θα βροντήξει την πόρτα
καταπρόσωπο στον Φτωχό
που είναι ο ίδιος ο Σωτήρας.
Μπορεί ακόμη να είναι πρόσφυγας,
Ένας από τα δεκαπέντε εκατομμύρια προσφύγων,
Με κάποιο διαβατήριο του Ο.Η.Ε. στο χέρι,
Ένας από αυτούς που κανείς δεν τους θέλει
Και που περιπλανιούνται σ’ αυτή την έρημο,
Τον Κόσμο,
Ένας από εκείνους που πρέπει να πεθάνουν,
«γιατί κανείς δεν ξέρει από που έρχονται
άνθρωποι σαν κι αυτούς…».
Μπορεί να είναι κάποιος μαύρος,
Στην Αμερική,
Ένας νέγρος, όπως τον λεν,
Που κατάκοπος ζητιανεύει άσυλο μες στα ξενοδοχεία της Νέας Υόρκη,
Σαν άλλοτε, στην Ναζαρέτ,
Η Παναγία.
Αν ο Χριστός χτυπήσει αύριο την πόρτα σας, θα τον αναγνωρίσετε;
Θα έχει όψη κουρασμένη,
Καθώς είναι εξαντλημένος,
Συντριμμένος,
Αφού πρέπει να βαστάζει
Όλα τα βάσανα της γης…
Πρόσεξε!…Κανείς δεν δίνει δουλειά
Σ’ έναν τόσο κουρασμένο…
Καθώς μάλιστα αν Τον ρωτήσεις:
«Τι ξέρεις να κάνης;»
Δεν μπορεί ν’ απαντήσει: όλα.
«Από που έρχεσαι;»
Δεν μπορεί να σου πει: από παντού.
«Τι θέλεις να κερδίσεις:»
Δεν μπορεί να πει: εσάς!
Έτσι, θα ξαναφύγει,
πιο κουρασμένος και συντριμμένος,
παίρνοντας μαζί Του, μες στα γυμνά Του χέρια,
την Ειρήνη.


Ραούλ Φολλερώ
ΠΗΓΗ:  Ανδρέας Αργυρόπουλος Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων  -                                                                  Η Θεολογία Μεσοπέλαγα: http://e-theologia.blogspot.com/2011/08/blog-post_6274.html 

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

A' Μέρος - Μικρό οδοιπορικό στις παρυφές του Άθωνα - Αύγουστος 2011

Αναδημοσίευση: 26/8/2011
4 Αυγούστου 2011: εισέρχομαι «μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης»  στο περιβόλι της Παναγίας.  Μετά από 19 χρόνια πορείας σε τούτο τον ευλογημένο τόπο (το 1993  -ήτανε θαρρώ σαν χθες-  με αξίωσε ο Θεός να συναντήσω δυο μάτια μοναδικά που έκαναν την καρδιά σου να αναριγεί, εκεί στο κελί της Παναγούδας) έφθασα για πρώτη φορά σε μια πηγή που το πλούσιο αγίασμα της τρέχει με αμείωτη ένταση –όπως μας έλεγε ο γέροντας π. Βασίλειος στην Ι.Μ.Μ. Λαύρας- εδώ και 1050 χρόνια καθ’ υπόδειξιν της Υπεραγίας Θεοτόκου στο Όρος για να ενδυναμώσει την πίστη του Αγίου Αθανασίου στο αγώνα του να χτίσει τη Ιερά Μονή. Εκπληκτικό θαύμα ο Σταυρός στο σημείο όπου ο Άγιος χτύπησε με το ραβδί του και ανέβλυσε το αγίασμα που τρέχει με ορμή για να ξεδιψά διψασμένες ψυχές. Πολλές φορές και από το παρακείμενο εκκλησάκι και μέσα από το ίδιο το νερό αναδύεται μια εκπληκτική ευωδία, -μας έλεγε ο γέροντας π. Βασίλειος-.



προσωπικό αρχείο
Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας η παλιότερη και ιστορικότερη μονή του Αγίου Όρους. Σα  να είσαι μέρος και συ αυτής της ιστορίας στις διάφορες φάσεις της, αρχαία, βυζαντινή και νεώτερη. 

Επιβλητικό το τεράστιο παράξενο κυπαρίσσι (1050 ετών ) που

φύτεψε ο άγιος.
προσωπικό αρχείο
Η φιάλη, έξω από το όμορφο βυζαντινό καθολικό, του 11. αι. με θαυμάσιες τοιχογραφίες του Θεοφάνη του Κρητός το ίδιο το καθολικό με τις διάφορες χρονολογικές φάσεις αγιογράφησης, τα παρεκκλήσια του του Αγίου Αθανασίου και του Αγίου Νικολάου, η εντυπωσιακή εικόνα της Παναγιάς η Οικονόμισσας (Η εικόνα αυτή αγιογραφήθηκε έπειτα από την υπόσχεση της Παναγίας στον κτήτορα της μονής -τον άγιο Αθανάσιο Αθωνίτη- ότι εκείνη θα'ναι υπεύθυνη για να μη λείψει ποτέ τίποτα στο μοναστήρι. Η ίδια η Παναγία ονόμασε τον εαυτό της "οικονόμισσα" της μονής. Από τότε και μετά, ο εκάστοτε μοναχός που αναλαμβάνει τέτοια διακονήματα ονομάζεται παραοικονόμος (και όχι οικονόμος). Η Παναγία Οικονόμισσα επιτελεί θαύματα μέχρι και σήμερα),  η τράπεζα με τις μοναδικές τοιχογραφίες  εκεί όπου σιτίζεσαι πάνω στα ίδια μαρμάρινα τρπέζια που χάρισε στη μονή ο μεγάλος ευεργέτης της, ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς, το παρεκκλήσι της Παναγίας της Κουκουζέλισσας, πύργος του Τσιμισκή, τα ευρήματα παλιάς ελληνικής πόλης,  και κυρίως η φιλοξενία και η πνευματικότητα των μοναχών της Μονής.
Φιάλη 11ος αι. - προσωπικό αρχείο



Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

H δημιουργία του Σύμπαντος - Τα "σωμάτια του Θεού"


Η κλασική Θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης, που προσπάθησε να ερμηνεύσει τη δημιουργία του σύμπαντος, περιγράφει μόνο τα γεγονότα που ακολούθησαν την έκρηξη αυτή. Όμως δεν κάνει καμιά νύξη για το τι ήταν αυτό το «κάτι» που εξερράγη και τι προκάλεσε την έκρηξη.
Το μόνο για το οποίο είναι σίγουρη η σημερινή επιστήμη είναι πως ό,τι γνωρίζει σήμερα είναι δεδομένο ότι θ’ αλλάξει ή θα ανατραπεί τα επόμενα χρόνια. Όπως γινόταν πάντοτε. Αυτός ο οποίος τοποθετεί τη σημερινή γνώση δογματικά αυτομάτως αναιρεί την ιδιότητα του ως επιστήμονας. Βεβαίως είναι γνωστό ότι ο επιστημονικός δογματισμός, πολλές φορές, όταν εκφράζεται σε συνάρτηση με κάποια συγκεκριμένα φλέγοντα θέματα μπορεί να αποφέρει δόξα, φήμη, πλούτο. Δε σε καταξιώνει όμως σαν επιστήμονα. Ο επιστήμονας αμφιβάλλει για το οτιδήποτε. Και συνεχώς προσπαθεί να αναιρέσει και να διερευνήσει αν αυτό που σήμερα πιστεύουμε ως ορθό είναι τελικά λάθος. Η ιστορία της επιστήμης αποδεικνύει ότι πάντοτε οι επιστημονικές ιδέες του σήμερα ανατρέπονται από τη γνώση του αύριο.
Πάντα πλανιόταν στον αέρα και καταδυνάστευε την επιστημονική σκέψη το φιλοσοφικοθεολογικό δόγμα ότι τα πάντα γεννήθηκαν από το τίποτα και πέρα από την Μεγάλη Έκρηξη υπήρχε μόνο ο Θεός. Με βάση αυτή την ιδεοληψία για μια ολόκληρη ιστορική περίοδο θεωρείτο παράλογη επιστημονικά και αιρετική θεολογικά κάθε προσπάθεια ερμηνείας της προέλευσης της ορατής ύλης του Σύμπαντος. Η ύλη εμφανιζόταν στο αισθητό προσκήνιο σαν ένα επιστημονικό και θεολογικό θαύμα, η διερεύνηση της προέλευσης του οποίου δεν ήταν έργο της επιστήμης αλλά των φιλοσοφικών και θεολογικών στοχασμών.
Βέβαια στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονιστεί η θεολογική και επιστημονική αντίθεση της ορθόδοξης θεολογίας με όλα τα προηγούμενα, τα οποία αποτελούν πρωτόγονες ιουδαϊκοχριστιανικές απόψεις των Δυτικών εκκλησιών που επιβλήθηκαν στην δυτική επιστημονική σκέψη από τον παπικό μεσαιωνικό δογματισμό.
Η Ορθόδοξη Πατερική Γραμματεία μέσω των κειμένων του Μεγάλου Βασιλείου (πρώτη ομιλία του εις την εξαήμερο) διδάσκει ότι το Σύμπαν γεννήθηκε από ένα υλικό που προϋπήρχε, αλλά λόγω της πολυπλοκότητας του και των ελάχιστων γνώσεων της εποχής που γράφτηκε η Γέννεση, δεν καταγράφηκε. Με την άποψη αυτή βέβαια συμφωνούσε και η προσωκρατική Ελληνική σκέψη.
Το μεγάλο αυτό επιστημονικό κενό, που αφορά το πριν της Μεγάλης Έκρηξης, επιχειρεί να καλύψει η πληθωριστική κοσμολογία, εισάγοντας μια σειρά νέων ιδεών και φυσικών καταστάσεων.
Η απειρία των Συμπαντων
Όπως πιστεύουν πολλοί επιστήμονες σήμερα το Σύμπαν μας δημιουργήθηκε από ένα υλικό με πολύ παράδοξες και εκτός «κοινής ανθρώπινης λογικής» ιδιότητες που το ονομάζουμε «ψευδοκενό».
Το ψευδοκενό μπορούμε να το φανταστούμε σαν ένα πεδίο δυνάμεων που το ονομάζουμε πεδίο πληθωρισμού. Πληθωρισμός μην ξεχνάμε στην καθομιλουμένη σημαίνει φούσκωμα η διόγκωση. Αυτή η κατάσταση της ύλης παρουσιάζει την ιδιότητα να είναι αφενός μεν σταθερή, για μικρά χρονικά διαστήματα, αφετέρου δε ασταθής, αν την παρατηρήσουμε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έτσι κάποιες στιγμές δημιουργούνται διαταραχές οι οποίες, με έναν βίαιο τρόπο, δημιουργούν μέσα του φυσαλίδες πραγματικού κενού. Κάθε τέτοια φυσαλίδα στη συνέχεια δημιουργεί και ένα καινούργιο Σύμπαν όπως το δικό μας με διαφορετικές όμως –κατά πάσαν πιθανότητα- ιδιότητες. Το βίαιο αυτό γεγονός που δημιουργεί μια συμπαντική φυσαλίδα είναι αυτό το οποίο κατά κάποιο τρόπο ονομάζουμε «Μεγάλη Έκρηξη».
Με τον τρόπο αυτό μέσα στο ψευδοκενό δημιουργούνται άπειρα σύμπαντα φυσαλίδες. Σιγά σιγά οι διαστελλόμενες φυσαλίδες του πραγματικού κενού γεμίζουν τον χώρο του συμπαντικού ψευδοκενού, δημιουργώντας ένα φαινόμενο που μοιάζει σαν το βράσιμο του νερού. Οι φυσαλίδες, κατά κύματα, εμφανίζονται σε νέες τυχαίες θέσεις στον χώρο. Αρχικά, οι δημιουργούμενες φυσαλίδες ήταν μικρές, ενώ στη συνέχεια, μεγάλωσαν με ταχύτητα που πλησίαζε την ταχύτητα του φωτός. Η διαστολή αυτή συνεχίστηκε μέχρι ότου οι φυσαλίδες γέμισαν όλο τον χώρο. Όπως λοιπόν είναι κατανοητό σύμφωνα με αυτές τις απόψεις το Σύμπαν μας δεν είναι παρά μόνο μια από μια απειρία συμπαντικών συμπάντων φυσαλίδων.
Πεδίο και σωματίδια Higgs
Μέσα σε κάθε συμπαντική φυσαλίδα, όπως πιστεύουμε, αναπτύσσεται ένα πεδίο που το ονομάζουμε πεδίο Higgs, από το όνομα αυτού που το επινόησε. Το πεδίο αυτό είναι το αίτιο της δημιουργίας όλων των φυσικών ιδιοτήτων μέσα σε κάθε σύμπαν φυσαλίδα. Στο δικό μας Σύμπαν το πεδίο Higgs, εκτός των άλλων είναι αυτό που δημιουργεί την ιδιότητα της μάζας.
Όπως είναι λοιπόν κατανοητό τα πεδία Higgs μετατρέπουν την συμπαντική φυσαλίδα σε μια φυσαλίδα πραγματικής, για τις αισθήσεις μας, ύλης. Κάθε πεδίο κουβαλάει μέσα του μια ποσότητα ενέργειας της οποίας φορείς είναι κάποια στοιχειώδη σωμάτια. Όπως θυμόσαστε, για παραδείγμα, οι φορείς της ενέργειας του βαρυτικού πεδίου είναι τα βαρυτόνια και του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου τα φωτόνια. Με την ίδια λογική τα σωμάτια που κουβαλάνε την ενέργεια του πεδίου Higgs ονομάζονται σωμάτια Higgs.
Όπως βέβαια γίνεται κατανοητό τα σωμάτια Higgs ήταν ελεύθερα κατά τις πρώτες στιγμές του σύμπαντος πριν ακόμα από αυτό το οποίο σήμερα ονομάζουμε Μεγάλη Έκρηξη και πολύ πριν δημιουργηθεί ή έννοια της ύλης στο σύμπαν.
Για το λόγο αυτό, επειδή δηλαδή τα σωμάτια αυτά δημιουργήθηκαν πριν την Μεγάλη Έκρηξη, μια περίοδο που για κάποιους βρίσκεται στην δικαιοδοσία του Θεού, ονομάστηκαν «σωμάτια του Θεού».

ΠΗΓΗ: Πεμπτουσία - 

Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

Πανηγύρισε στις 19 Αυγούστου το «Άγιο Όρος» της Πολωνίας.

Πανηγυρίζει το «Άγιο Όρος» της Πολωνίας

Άρχισαν σήμερα οι λατρευτικές εκδηλώσεις στο Όρος Γκραμπάρκα, που είναι περισσότερο γνωστό ως το Άγιον Όρος της Πολωνίας, για την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, κατά το παλαιό ημερολόγιο. Οι λατρευτικέςεκδηλώσεις έχουν ως επίκεντρο την ομώνυμη Ιερά Μονή, που αριθμεί 25 μοναχές.

Συγκεκριμένα σήμερα (Πέμπτη) το απόγευμα τελέστηκε ο εσπερινός με τον όρθρο (κατά το σλαβονικό τυπικό), προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας κ. Σάββα. Συμμετείχαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας κ. Παντελεήμων, Ελασσώνος κ. Βασίλειος, Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος, καθώς και οι Πολωνοί Αρχιερείς Λούμπλιν και Χέλμ κ. Άβελ, Μπιαλιστόκ και Γκντάνσκ κ. Ιάκωβος, Σούπρασλ κ. Γρηγόριος, Σεμιατίτσε κ. Γεώργιος και Πιέτρκουφ κ. Παΐσιος.






Η πανήγυρη της Ιεράς Μονής Γκραμπάρκα αποτελεί πανπολωνικό προσκύνημα, στο οποίο συμμετέχουν ετησίως 70.000-90.000 πιστοί, που μεταβαίνουν επί τόπου με κάθε διαθέσιμο μεταφορικό μέσο. Μάλιστα, εκατοντάδες πιστοί προσέρχονται πεζοί, περπατώντας πολλές ημέρες και διανύοντας μέχρι και 150 χιλιόμετρα με τα πόδια και διανυκτερεύοντας στο ύπαιθρο. Αποτελεί μάλιστα παλαιό έθιμο να κουβαλούν και να τοποθετούν ξύλινους σταυρούς, με αποτέλεσμα να αντικρύζει κανείς ένας δάσος από σταυρούς κάθε μεγέθους.

Κατά καιρούς στην ετήσια πανήγυρη της Γκραμπάρκα έλαβαν μέρος αρκετοί Προκαθήμενοι Ορθοδόξων Εκκλησιών, όπως οι μακαριστοί Αλεξανδρείας Πέτρος και Αθηνών Χριστόδουλος, ενώ πέρυσι των εορτών προέστη ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.



Μεγάλο γεγονός για τα τοπικά δεδομένα αποτελεί η συμμετοχή στην εφετινή πανήγυρη του Προέδρου της Δημοκρατίας της Πολωνίας, εξοχοτάτου κ. Bronislaw Komorowski. H συμμετοχή του πρώτου πολίτη της χώρας αποκτά μεγάλη σημασία, όχι μόνο επειδή είναι η πρώτη στην ιστορία της Ορθόδοξίας στην Πολωνία αλλά και διότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Πολωνίας είναι μειονοτική, αριθμώντας μόλις το 3% του πληθυμού της χώρας, που στη μεγάλη της πλειοψηφία είναι ρωμαιοκαθολική.
imverias.gr

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Άγιος Ανδρέας ο Στρατηλάτης και οι δύο χιλιάδες πεντακόσιοι ενενήντα τρεις Μάρτυρες, που μαρτύρησαν μαζί μ' αυτόν


Οι στρατιώτες ήταν κυριευμένοι από φόβο, λόγω του ότι ο εχθρός ήταν πολυάριθμος και είχε πολλές νίκες στο ενεργητικό του. Η αρχηγία του μικρού σώματος στρατιωτών είχε ανατεθεί από τον αρχιστράτηγο Αντίοχο σε ένα γενναίο χριστιανό αξιωματικό, τον Ανδρέα. Βεβαίωσε λοιπόν ο Ανδρέας τους στρατιώτες του πως ο θρίαμβος της νίκης θα είναι με το μέρος τους, αν όλοι με πραγματική πίστη επικαλεσθούν τον παντοδύναμο Θεό των χριστιανών. Διότι όλα τα κατορθώματα των χριστιανών επιτυγχάνονται «σὺν τὴ δυνάμει τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χρίστου» (Α' προς Κορινθίους, ε' 4). Με τη δύναμη, δηλαδή, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Πράγματι, τα λόγια του Ανδρέα ανύψωσαν το ηθικό των στρατιωτών, με αποτέλεσμα να συντρίψουν το πολυπληθές στράτευμα του εχθρού. Ο Αντίοχος επαίνεσε δημόσια το κατόρθωμα αυτό, αλλά όταν έμαθε ότι οι στρατιώτες ειλκύσθηκαν από τον Ανδρέα στο χριστιανισμό, έστειλε 1000 στρατιώτες να τους αφοπλίσουν και να τους στείλουν στα σπίτια τους. Ο Ανδρέας, όμως, μετά από συζήτηση είλκυσε κι αυτούς στο χριστιανισμό.
Εξοργισμένος τότε ο Αντίοχος, έστειλε ειδικό σώμα με έμπιστους αξιωματικούς και σκότωσε όλους τους χριστιανούς στρατιώτες. Ήταν στον αριθμό δύο χιλιάδες πεντακόσιοι ενενήντα τρεις (2593)!


Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, τὴ δυvαστεία, προσενήνοχας, ὡς στρατηγέτης, τῷ Παντάνακτι στρατὸν θεοσύλλεκτον τύπος γὰρ τούτων Ἀνδρέα γενόμενος, μαρτυρικῶς σὺν αὐτοὶς ἠνδραγάθησας. Μεθ' ὧν πρέσβευε, Κυρίω τῷ σὲ δοξάσαντι, δωρήσασθαι ἠμιν τὸ μέγα ἔλεος. 

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος - Πριν λάβεις, να ζητάς και αφού λάβεις, να ευχαριστείς.


Αν, λοιπόν, εισακούστηκες, ευχαρίστησε το Θεό. Αν δεν εισακούστηκες, μείνε κοντά Του, για να εισακουστείς. Αν, πάλι, Τον έχεις πικράνει με τις αμαρτίες σου, μην απελπίζεσαι. Όταν πικράνεις έναν άνθρωπο, αλλά στη συνέχεια παρουσιάζεσαι μπροστά του και το πρωί και το μεσημέρι και το βράδυ, ζητώντας ταπεινά συγχώρηση, δεν θα κερδίσεις τη συμπάθειά του; Πολύ περισσότερο θα κερδίσεις τη συμπάθεια του ανεξίκακου Θεού, αν και το πρωί και το μεσημέρι και το βράδυ και κάθε ώρα επικαλείσαι την ευσπλαχνία Του με την προσευχή.
Ας τ' ακούσουν όλα αυτά όσοι προσεύχονται με ραθυμία και βαρυγκωμούν, όταν ο Κύριος αργεί να ικανοποιήσει το αίτημά τους. Τους λέω: "Παρακάλεσε το Θεό!". Και μου απαντούν: "Τον παρακάλεσα μια, δυο, τρεις, δέκα, είκοσι φορές, μα δεν έλαβα τίποτα". Μη σταματήσεις, ώσπου να λάβεις. Σταμάτησε, όταν λάβεις. Ή μάλλον, ούτε και τότε να σταματήσεις την προσευχή.
   Πριν λάβεις, να ζητάς. Και αφού λάβεις, να ευχαριστείς.


Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

Η συγκέντρωση του νου την ώρα της προσευχής

Τί να κάνουμε, όταν ο νους μας τρέχει εδώ κι εκεί και δεν μπορούμε να τον συμμαζέψουμε στην προσευχή;
Όταν είμαστε μόνοι στο σπίτι, μπορούμε ν’ αναβάλουμε την έναρξη της προσευχής ή, αν έχουμε ήδη αρχίσει, να τη διακόψουμε για λίγο. Αν και ύστερα απ’ αυτό το μικρό διάλειμμα ο νους μας δεν συνεργάζεται με την προαίρεση μας, τότε δεν έχουμε παρά να του επιβάλουμε με τη βία, θέλει δεν θέλει, να συγκεντρωθεί στην προσευχή, σ’ όποιο βαθμό βέβαια είναι δυνατόν. Μέσα στην εκκλησία, πάλι, μερικές φορές δεν ακούμε ή δεν καταλαβαίνουμε όσα ψάλλονται, διαβάζονται ή εκφωνούνται. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, σταθείτε νοερά ενώπιον του Κυρίου και αφοσιωθείτε στην ευχή του Ιησού.
Πρέπει να ξέρετε, πάντως, ότι στο ναό, κατά την τέλεση οποιασδήποτε ακολουθίας, και κατεξοχήν της θείας Λειτουργίας, κάθε λατρευτική πράξη, κάθε κίνηση έχει τη σημασία της. Όποιος, λοιπόν, γνωρίζει και κατανοεί τη σημασία κάθε πτυχής της τελετουργίας, συμμετέχει με επίγνωση στη σύναξη των πιστών και τρέφει την ψυχή του με το ουράνιο μάννα, που προσφέρεται άφθονα στα πνευματικά συμπόσια της εκκλησιαστικής λατρείας.
Η νύχτα, ιδιαίτερα οι μεταμεσονύκτιες ώρες, είναι το πιό κατάλληλο χρονικό διάστημα για προσευχή.
Πόσες μετάνοιες να κάνει κανείς, λέγοντας την ευχή;
Όσες θέλει, μικρές ή μεγάλες, ανάλογα με τη σωματική δύναμη και την ψυχική διάθεση του. Καλό είναι, πάντως, να καθορίσει έναν ελάχιστο αριθμό μετανοιών για κάθε μέρα και να τις εκτελεί με αυστηρή συνέπεια.
Το Ευαγγέλιο δεν είναι ανάγκη να το διαβάζετε όρθιος. Καθιστός το κατανοείτε καλύτερα, γιατί δεν κουράζεστε, κι έτσι η προσοχή σας συγκεντρώνεται στο ιερό κείμενο, χωρίς να μειώνεται η ευλαβική σας διάθεση. Όσο για τους Ψαλμούς, διαβάζετε όσους μπορείτε και επιθυμείτε. Έναν, δύο, τρεις ή περισσότερους…
Μπορείτε να κοινωνάτε συχνά, φτάνει να είστε κάθε φορά σωστά προετοιμασμένος.
Τί σημαίνει να έχουμε καθαρή συνείδηση ως προς τα υλικά πράγματα και αντικείμενα; Σημαίνει να μην κάνουμε κακή χρήση των πραγμάτων, αλλά να τα χρησιμοποιούμε συνετά και να τα συντηρούμε με τη μεγαλύτερη δυνατή επιμέλεια.
Η αδιάλειπτη μνήμη του Θεού.
Θέλεις να μην ξεφεύγει ο νους σου την ώρα της προσευχής και της ακολουθίας; Αγωνίσου να θυμάσαι το Θεό κάθε στιγμή της ημέρας, είτε είσαι μόνος είτε μαζί με άλλους, στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο, παντού. Έτσι, και την ώρα της προσευχής ή της ακολουθίας στο ναό, ο νους σου θα είναι συγκεντρωμένος σ’ Εκείνον και ευλαβικά θα επικοινωνεί μαζί Του.
Πότε είναι ευάρεστη στο Θεό η προσευχή μας.
Θυμηθείτε ότι η προσευχή δεν είναι λόγια και μετάνοιες, αλλά προσήλωση του νου και της καρδιάς στο Θεό. Είναι δυνατό να διαβάσετε όλες τις τακτές ακολουθίες της ημέρας και να εκτελέσετε όλες τις καθορισμένες μετάνοιες, αλλά η επαφή σας με το Θεό να είναι είτε εντελώς ανύπαρκτη είτε ασήμαντη, με το νου σκορπισμένο και την καρδιά κρύα. Έτσι κάνετε τον κανόνα σας, όχι όμως προσευχή. Μια τέτοια «προσευχή» είναι εφάμαρτη. Ο Κύριος να μας φυλάξει!
Με φόβο και τρόμο πρέπει να επιτελούμε τα έργα του Θεού -αυτό να το θυμάστε πάντα. Με κάθε τρόπο και μ’ όλη σας τη δύναμη προσπαθήστε να έχετε το νου σας στα λόγια της προσευχής ή, όπως λέει ο όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης, να κλείνετε το νου σας μέσα στα λόγια της προσευχής. Τη στιγμή που αρχίζετε να προσεύχεστε, πρέπει όλη σας η προσοχή να είναι συγκεντρωμένη στο Θεό και να μην απομακρύνεται απ’ Αυτόν…
Τότε μόνο να θεωρήσετε ότι προσευχηθήκατε καλά, όταν, τελειώνοντας, η ψυχή σας δονείται από συντριβή και αυτομεμψία. Στη διάρκεια της ημέρας προσπαθήστε, με την αδιάλειπτη προσευχή, να βρίσκεστε νοερά ενώπιον του Κυρίου κάθε στιγμή, όπως βρίσκονται οι άγγελοι. Εκείνοι Του προσφέρουν την ακατάπαυστη δοξολογία. Εμείς ας Του προσφέρουμε τη μετάνοιά μας.
Πότε εισακούεται από το Θεό η προσευχή μας.
Να πώς πρέπει να ζητάς κάτι από το Θεό: «Κύριε, Εσύ βλέπεις ότι χρειάζομαι το τάδε πράγμα ή ότι υποφέρω από τη δείνα συμφορά. Βοήθησε με, όπως ξέρεις και όπως θέλεις! Γενηθήτω το θέλημά Σου…».
Μ’ αυτή την εσωτερική τοποθέτηση, να προσεύχεσαι πολύ. Όχι μια φορά, έστω και παρατεταμένα, ούτε για μια μέρα μόνο, αλλά για εβδομάδες, μήνες, χρόνια… Όλο να ικετεύεις, όλο να κραυγάζεις: «Κύριε, βοήθησε με! Κύριε, λύτρωσε με! ‘Ωστόσο, ας μη γίνει ό,τι θέλω εγώ, μα ό,τι θέλεις Εσύ». Αυτό ακριβώς έλεγε και ο Χριστός στη Γεθσημανή, όταν προσευχόταν στον Πατέρα Του. Και η χήρα της ευαγγελικής παραβολής βρήκε τελικά το δίκιο της από τον άδικο εκείνο δικαστή, μόνο και μόνο επειδή δεν κουράστηκε να τον παρακαλάει για πολύν καιρό. Κάποιος σοφός είπε το λόγο τούτο: «Πρέπει να γίνεις φορτικός στο Θεό και στους άγιους Του!».
Η δύναμη της προσευχής.
Η δύναμη της προσευχής βρίσκεται όχι στον εξωτερικό τύπο της, αλλά στο περιεχόμενο, στο πνεύμα της.
Προσπαθείτε να βιώσετε την προσευχή. Αυτό ακριβώς είναι που χρειάζεται. Κάποιος από τους πατέρες λέει, πως, όταν προσευχόμαστε, πρέπει να αισθανόμαστε όπως οι υπόδικοι μπροστά στο δικαστή.
Ρώτησε κάποιος έναν ασκητή: «Πώς να στέκομαι στην προσευχή;» Κι εκείνος αποκρίθηκε: «Να στέκεσαι σαν σε κριτήριο, με το βλέμμα σου προσηλωμένο στα χείλη του Κυρίου, που την επόμενη κιόλας στιγμή -έτσι να πιστεύεις- θα προφέρουν την τελευταία απόφαση για σένα: «Έλα κοντά μου!’ ή ‘Φύγε μακριά μου’. Και να κραυγάζεις: ‘Κύριε, ελέησον!».
Νομίζω, ακόμα, πως η ευχή του Ιησού είναι η καλύτερη και δυνατότερη προσευχή για κάθε περίσταση, μόνο που πρέπει να τη λέμε όχι μηχανικά, δίχως συναίσθηση, αλλά με συμμετοχή του νου και της καρδιάς.
πηγή: Αγ। Θεοφάνους του Εγκλείστου, «Ο δρόμος της ζωής»-επιλογές-, Ι.Μ.Παρακλήτου
www.pemptousia.gr

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

Ο λόφος με τους Σταυρούς ... σύμβολο αντίστασης !



Ο λόφος αυτός βρίσκεται 12χλμ μακρυά από την πόλη Siauliai της Λιθουανίας. Είναι γεμάτος με εκατοντάδες χιλιάδες σταυρούς, που αντιπροσωπεύουν το χριστιανικό αίσθημα της χώρας.

Η πόλη αυτή ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα. Η περίεργη αυτή συνήθεια χρονολογείται από τα μέσα του 19 αι., από  τάμα μιας γυναίκας ενδεχομένως στην περιοχή αυτή. Από τότε επικράτησε η συνήθεια να τοποθετούνται σταυροί στο λόφο.


Κατά τη διάρκεια των ετών που ακολούθησαν ο λόφος αποτέλεσε σημείο ειρηνικής αντίδρασης των Λιθουανών στους... ξένους (Γερμανοί, Ρώσοι κ.α) καθώς οι κάτοικοι της περιοχής συνέχισαν να τοποθετούν σταυρούς. 

Κατά τη Σοβιετική περίοδο πολλές φορἐς οι Σταυροί καταστράφηκαν από το καθεστώς είτε με μπουλντόζες είτε με φωτιά κατα τη διάρκεια της ημέρας ...αλλά τα επόμενα πρωινά όλως παραδόξως οι Σταυροί έκαναν και πάλι την εμφάνιση τους!!!

Η παράδοση αυτή συνεχίζεται ακόμα και σήμερα τόσο απο τους κατοίκους όσο και από τους περαστικούς.
Το μέγεθος και η ποικιλία των σταυρών είναι εκπληκτικά. Υπάρχουν σταυροί που φτάνουν τα τρια μέτρα σε ύψος και άλλοι, πολύ μικρότεροι που κρέμονται από αυτούς. 

Perierga.gr - Λόφος με σταυρούς
Perierga.gr - Λόφος με σταυρούςPerierga.gr - Λόφος με σταυρούς
Perierga.gr - Λόφος με σταυρούς
Perierga.gr - Λόφος με σταυρούς
Perierga.gr - Λόφος με σταυρούς
Perierga.gr - Λόφος με σταυρούς
Perierga.gr - Λόφος με σταυρούς
Perierga.gr - Λόφος με σταυρούς
Perierga.gr - Λόφος με σταυρούς
Πηγή:  perierga.gr