Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2016

Προσπαθώ να βάλω χρώμα στη ζωή μου... ελπίζω πως κι εσύ θα 'σαι μαζί μου! / Α΄ Μέρος

 
Α΄  ΜΕΡΟΣ:


Σονίτα... απευθείας από το Αφγανιστάν... Γράφει; Ναι!
Λένε πώς είμαι ελεύθερη και με πολλά δικαιώματα.

μα ζω μια ζωή δύσκολη με πληθώρα προβλήματα
Ξυπνάω μ΄ ελπίδα όλα να παν καλά
μα όλα τα ίδια ξανά και ξανά.
Βαρέθηκα πια χ2.

Όνειρα δίχως ελπίδα, χαμόγελα δίχως χαρά
Σκέφτομαι μέλλον χωρίς προσφυγιά.
Ελεύθερη να 'μαι να τραγουδώ συχνά.
Ξανά και ξανά... Ξανά και ξανά. χ2
Μαμά: Σονίτα δεν ήρθες για παντρειά... να κάνεις παιδιά.
Πήγες America για καριέρα... τα πήγες καλά χ2.

Μαρία Μ. / Ειρήνη Κ.




Είμαι μια μαθήτρια από την Κένυα.
Είμαι ένα παιδί ίδιο με σένα.
Αναρωτιέμαι τι πήγε λάθος στη ζωή μου όλη μέρα.
Βλέπω μια ευκαιρία να ξαναρχίσω από την αρχή.
Θέλω να είμαι εκεί όταν συμβεί.
Είμαι ένα θύμα της ζωής.
Υποκρίνομαι πως όλα πάνε καλά.
Αισθάνομαι πως η χαρά είναι κοντά.
Ανησυχώ πως δεν θα ξανάρθει το τρένο της χαράς.
Κλαίω γιατί το έχασα ήδη μία.
Είμαι αποφασισμένος τώρα πια.
Καταλαβαίνω πως η ευκαιρία είναι κοντά.
Λέω πως δε θα αποτύχω.
Ονειρεύομαι ένα μέλλον χωρίς γκρίζο.
Προσπαθώ να βάλω χρώμα στη ζωή μου.
Ελπίζω πως κι εσύ θα 'σαι μαζί μου.
Είμαι ένα παιδί όπως εσύ!!!
Βασιλεία Κ/ Κω/νος Κ


Είμαι ένα παιδί από τη Συρία.
Είμαι προσφυγόπουλο από τα τρία.
Αναρωτιέμαι αν το αύριο θα είναι σκοτεινότερο,
Θέλω να με αγαπήσουνε οι άνθρωποι περισσότερο.
Ανησυχώ, δεν ξέρω τι με περιμένει,
Αν και είμαι ελεύθερη νιώθω φυλακισμένη.
Κλαίω όλη την ώρα επειδή είμαι μόνος.
Τώρα καταλαβαίνω τι σημαίνει πραγματικός πόνος.
Προσπαθώ να σηκωθώ μετά από όλα τα χτυπήματα.
Ελπίζω να σταματήσουμε να ήμαστε πια τα θύματα.
Είμαι ένα παιδί που ζητάει ελευθερία, τέρμα πια οι πόλεμοι, μαρτύρια και δουλεία.

Νίκος, Γρηγόρης, Αχιλλέας Α4




Είμαι η Σονίτα και ξέρω τι θέλω,
αναρωτιέμαι όμως γιατί δεν το έχω....


Αισθάνομαι εγκλωβισμένη μες στον εαυτό μου,
να κλαίω και πονώ "γιατί το ζω αυτό;"....


Ελπίζω σ' ένα αύριο καλύτερο απ' το σήμερα,
ονειρεύομαι και προσπαθώ για το στόχο μου αυτό...


Σονίτα... Σονίτα...
Φιλιάννα Νικολέττα   Α2

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

Η υψηλότερη μορφή τραγουδιού είναι η προσευχή...






Αποσπάσματα από  συνεντεύξεις του Τζόναθαν Τζάκσον, με αφορμή τη βιβλιοπαρουσίαση του έργου του  «Το Μυστήριο της Τέχνης. Η γέννηση του Καλλιτέχνη κατ’ εικόνα Θεού» (Αθήνα, 20 Νοεμβρίου 2016).

Ο καλλιτέχνης εδώ περιγράφει τις πνευματικές του εμπειρίες στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ ακούγονται αποσπάσματα από το έργο του καλλιτέχνη.

Πηγή:  
Πεμπτουσία http://www.pemptousia.gr/video/tzonatham-tsakson/
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ: http://samakos9.blogspot.gr/2016/11/23-3_16.html

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Όμορφη μέρα (Beautiful Day)


 Ο τραγουδιστής των U2 Bono εξήγησε ότι το αισιόδοξο αυτό τραγούδι αναφέρεται στην περίπτωση που χάνεις τα πάντα, αλλά εξακολουθείς να βρίσκεις χαρά σε ό,τι έχεις...






The heart is a bloom
Shoots up through the stony ground
There's no room
No space to rent in this town

You're out of luck
And the reason that you had to care
The traffic is stuck
And you're not moving anywhere.

You thought you'd found a friend
To take you out of this place
Someone you could lend a hand
In return for grace

It's a beautiful day
Sky falls, you feel like
It's a beautiful day
Don't let it get away

You're on the road
But you've got no destination
You're in the mud
In the maze of her imagination

You love this town
Even if that doesn't ring true
You've been all over
And it's been all over you

It's a beautiful day
Don't let it get away
It's a beautiful day

Touch me
Take me to that other place
Teach me
I know I'm not a hopeless case

See the world in green and blue
See China right in front of you
See the canyons broken by cloud
See the tuna fleets clearing the sea out
See the Bedouin fires at night
See the oil fields at first light
And see the bird with a leaf in her mouth
After the flood all the colors came out

It was a beautiful day
Don't let it get away
Beautiful day

Touch me
Take me to that other place
Reach me
I know I'm not a hopeless case

What you don't have you don't need it now
What you don't know you can feel it somehow
What you don't have you don't need it now
Don't need it now
Was a beautiful day
  
Η καρδιά είναι ένας ανθός
Χτυπάει στο πέτρινο έδαφος
Δεν υπάρχει χώρος
Δεν υπάρχει χώρος να νοικιάσεις σε αυτή την πόλη

Είσαι άτυχος
Και ο λόγος που έπρεπε να φροντίσεις
Η κίνηση είναι κολλημένη
Και δεν μπορείς να κινηθείς πουθενά

Νόμισες ότι βρήκες ένα φίλο
Να σε βγάλει από αυτό το χώρο
Κάποιον τον οποίο θα μπορούσες να βοηθήσεις
Σε αντάλλαγμα για τη γενναιοδωρία του

Είναι μια όμορφη μέρα
Νιώθεις σαν να πέφτει ο ουρανός
Είναι μια όμορφη μέρα
Μην την αφήσεις να χαθεί

Είσαι στο δρόμο
Αλλά δεν έχεις προορισμό
Είσαι στην λάσπη
Στη δίνη της φαντασίας της

Αγαπάς αυτή την πόλη
Ακόμα και εάν αυτό δεν ακούγεται σωστό
Έχεις πάει παντού
Και σε έχει πάει παντού

Είναι μια όμορφη μέρα
Μην την αφήσεις να χαθεί
Είναι μια όμορφη μέρα

Άγγιξέ με
Πήγαινε με σ'αυτό το άλλο μέρος
Δίδαξέ με
Ξέρω ότι δεν είμαι μια χαμένη υπόθεση

Δες τον κόσμο σε πράσινο και μπλε
Δες την Κίνα μπροστά σου
Δες τα φαράγγια γεμάτα σύννεφα
Δες τους αλιευτές τόνων να καθαρίζουν την θάλασσα
Δες τον Βεδουίνο να βάζει φωτιά τη νύχτα
Δες τις πετρελαιοπηγές στο πρώτο φως
Και δες το πουλί με ένα φύλλο στο στόμα του
Μετά την πλημμύρα όλα τα χρώματα εμφανίζονται

Ήταν μια όμορφη μέρα
Μην την αφήσεις να χαθεί
Όμορφη μέρα


Άγγιξέ με
Πήγαινε με σ'αυτό το άλλο μέρος
Φτάσε με
Ξέρω ότι δεν είμαι μια χαμένη υπόθεση

Αυτό που δεν έχεις δεν το χρειάζεσαι τώρα
Αυτό που δεν ξέρεις μπορείς κάπως να το νιώσεις
Αυτό που δεν έχεις  δεν το χρειάζεσαι τώρα
δεν το χρειάζεσαι τώρα
Ήταν μια όμορφη μέρα
Πηγή στίχων: http://lyricstranslate.com/el/beautiful-day-%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%B7-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1.html

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Ταξίδι στην Άγρια Φύση - Society


Ο 22χρονος νεαρός ιδεαλιστής Christopher McCandless, μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο Emory το 1992 παίρνει μια μεγάλη απόφαση. Παρότι τον περιμένει μια πλουσιοπάροχη ζωή, εκείνος διαλέγει να προσφέρει τα 24 χιλιάδες δολάρια της περιουσίας του σε φιλανθρωπικούς σκοπούς και να φύγει προς την άγρια φύση της Αλάσκα. Μέχρι να φτάσει στον προορισμό του θα περιπλανηθεί σε αφιλόξενες περιοχές, συναντώντας διάφορους ανθρώπους. Έτσι θα συγκεντρώσει μια παρακαταθήκη γνώσης και σοφίας, αφήνοντας την τελευταία του πνοή εκεί που επέλεξε... στο χιόνι της Αλάσκας. Πηγή: εδώ




EDDIE VEDDER LYRICS
"Society"
(originally by Jerry Hannan)

It's a mystery to me
We have a greed with which we have agreed
And you think you have to want more than you need
Until you have it all, you won't be free


Society, you're a crazy breed
I hope you're not lonely without me


When you want more than you have, you think you need
And when you think more than you want, your thoughts begin to bleed
I think I need to find a bigger place
Cause when you have more than you think, you need more space

Society, you're a crazy breed
I hope you're not lonely without me
Society, crazy indeed
Hope you're not lonely without me

There's those thinking more or less, less is more
But if less is more, how you keepin score?
Means for every point you make your level drops
Kinda like you're startin' from the top
And you can't do that


Society, you're a crazy breed
I hope you're not lonely without me
Society, crazy indeed
I hope you're not lonely without me
 
Society, have mercy on me
I hope you're not angry if I disagree
Society, you're crazy indeed
I hope you're not lonely without me

Κοινωνία


Μου φαίνεται μυστήριο
Έχουμε μια απληστία με την οποία είμαστε σε συμφωνία
Νομίζεις ότι πρέπει να θέλεις περισσότερα απ' όσα χρειάζεσαι
Μέχρι να τα αποκτήσεις όλα δεν θα είσαι ελέυθερος(η)

Κοινωνία, είσαι ένα τρελό γένος
Ελπίζω να μην είσαι μόνη χωρίς εμένα

Όταν θέλεις περισσότερα απ' όσα έχεις
Νομίζεις ότι χρειάζεσαι
Και όταν σκέφτεσαι περισσότερο απ' όσο θες
Οι σκέψεις σου αρχίζουν και τρέχουν σαν αίμα
Νομίζω χρειάζεται να βρω ένα μεγαλύτερο χώρο
Επειδή όταν έχεις περισσότερα απ' όσα έχεις σκεφτεί
Χρειάζεσαι περισσότερο χώρο

Κοινωνία, είσαι ένα τρελό γένος
Ελπίζω να μην είσαι μόνη χωρίς εμένα
Κοινωνία, τρελή και βαθειά
Ελπίζω να μην είσαι μόνη χωρίς εμένα

Υπάρχουν αυτοί που σκέφτονται περισσότερο ή λιγότερο, το λιγότερο μετράει
Αλλά αφού το λιγότερο μετράει πως συνεχίζεις να σκοράρεις;
Σημαίνει ότι για κάθε πόντο που πιάνεις το επίπεδο σου πέφτει
Κάπως σαν να ξεκινάς από την κορυφή, δεν μπορείς να το κάνεις

Κοινωνία, είσαι ένα τρελό γένος
Ελπίζω να μην είσαι μόνη χωρίς εμένα
Κοινωνία, τρελή και βαθειά
Ελπίζω να μην είσαι μόνη χωρίς εμένα

Κοινωνία, λυπήσου με
Ελπίζω να μην θυμώνεις που διαφωνώ
Κοινωνία, τρελή και βαθειά
Ελπίζω να μην είσαι μόνη χωρίς εμένα

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016

Ελευθερία...


Στην αρχή του ντοκιμαντέρ, βρίσκουμε τη Σονίτα, πρόσφυγα από το Αφγανιστάν, να εργάζεται στην Τεχεράνη ως καθαρίστρια, σε ένα κέντρο φιλοξενίας προσφύγων.  Φαντάζεται ότι είναι διάσημη ράπερ και όταν δεν δουλεύει, περνάει την ώρα της κολλώντας το πρόσωπό της πάνω σε αποκόμματα της Rihanna ή τραγουδώντας για τις φίλες της.
Όμως, στην πραγματικότητα η Σονίτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο διαφορετική από την Rihanna.  Οι στίχοι της δεν μιλάνε για την αγάπη ή τη δόξα, αλλά για την εμπειρία μιας Αφγανής έφηβης που αντιστέκεται σε ένα καταπιεστικό περιβάλλον.
Τα όνειρα της Σονίτα ανατρέπονται, όταν καταφτάνει η μητέρα της από το Αφγανιστάν και σύντομα κάνει γνωστές τις προθέσεις της: έχει έρθει για να τη φέρει σπίτι και να την πουλήσει ως νύφη για $9.000. Έτσι, η οικογένεια θα μπορέσει να αγοράσει γυναίκα για τον αδελφό της Σονίτα…
Τι θα κάνει η Σονίτα; Θα εγκαταλείψει τα όνειρά της;
Το ντοκιμαντέρ την ακολουθεί, ενώ μάχεται μέσα από την τέχνη της, για να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα.  Στο κέντρο της ταινίας, δημιουργεί ένα δραματικό ραπ βίντεο κατά του καταναγκαστικού γάμου που απειλεί την ελευθερία της. Η Σονίτα, οπλισμένη με πάθος και επιμονή, προσπαθεί να μετατρέψει τα εμπόδια σε ευκαιρίες.
«Το μέλλον είναι λαμπρό, μην ανησυχείτε για εμένα», τραγουδά η Σονίτα.
Το ντοκιμαντέρ ξεχώρισε στο Φεστιβάλ του Sundance, όπου απέσπασε δύο βραβεία, της Κριτικής Επιτροπής και του Κοινού.
Για να δείτε το τρέιλερ πατήστε εδώ.
Πηγή - περισσότερα: http://www.ert.gr/to-vravevmeno-ntokimanter-sonita-sto-cinedoc/



Brides for Sale

Let me whisper some words to your ear
no one should hear it, i wanna speak of "Brides for Sale"
no one should hear my voice cause isn't against religion
they say a woman should remain silent , it's the tradition of this city
Scream, instead of a lifetime silence of a woman
scream, instead of depth of this body's wounds
Scream from the body which became tired at the bottom of the cage
and broke under your prices pressure
i'm 15 years old, i'm from Herat
some guys proposed me, i'm confused and shocked
i'm confused and shocked because of these people and the Marriage tradition
they sell girls without any Right to Choose
yeah the Father speaks from expenses
the girl is for the one who gives more money
if i only knew he means me by saying "expenses"
if i only knew he counts every bit i take
i'd leave the table while i was still hungry
or i'd eat the leftovers of your food
i'm like the other girls, i'm only here to go to the next house
my family and people see me as a sheep
that's why they always mention that : it's time for selling me
i swear to God i'm a human, here are my eyes and ears*
have you even seen any sheep complaining about its death?
have you even seen any sheep being this much emotional?
i swear to God i can not be separated from you
i would never sell you, even if i had to
but you ... oh what am i supposed to talk about? i don't understand why did you gave birth to me?
let me scream, i'm tired of being silent
take your hands off of me, i'm suffocating
you didn't talk to me so much that in every moment
(?)
it's like i have no voice, i'm full of doubts
if i'm a prisoner why there are scars of whips on my body?
i don't understand why your tradition is that a woman should remain silent
tell me what to do to prove my existence?
running away or committing suicide might be foolish
but it's the only way when you don't get any support
but even if you pull every strand of my hair
i wouldn't to such a thing to let you down
if selling me makes you happy
i'll try to lie by saying : everything is alright
i sincerely want to see smile on your lips
if i have any smile i'll change it and give the rest to you
but i wish you go over Quran
i wish you understand that it never said women are for sale
i wish you be happy, i need calmness
leave me alone i hate make ups
no make up can heel a bruised face
even Kafir* won't do what you did (to me) to a Muslim
i swear to God it hurts so much when you leave and you don't have any feeling
when you go to embrace of someone you don't even know
now it's even hard to continue my words
your happiness is my biggest fortune
but look at me, don't forget my face
don't forget the hand that stayed up all night beside you with peels and a cup of water*
i'm leaving and i'm full of your Kindness
but i'm worried, to whom should i entrust you?*
i wish i die for you if you ever missed me
i won't take my doll, i'll leave it to you
don't let it cry like i did
please don't sell it, let it be a memento

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016

"2ο Πανελλήνιο Συνέδριο για την προώθηση της Εκπαιδευτικής Καινοτομίας"


  • Κατά την πρώτη ημέρα ανάμεσα στις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ομιλίες και συνεδρίες και η 6η Συνεδρία που πραγματοποιήθηκε στην 4η αίθουσα με θέμα "4 καινοτόμες διδακτικές πρακτικές και μέθοδοι στον εκπ/κό κλάδο ΠΕ01"


Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2016

Θεός....





Ν. Καζαντζάκης:


Θα βρούμε εκεί που πάμε το Θεό. Και θα τον βρούμε, όχι όπως τον παριστάνουν όσοι δεν τον είδαν ποτέ τους, ένα ροδομάγουλο γέρο που κάθεται μακάρια σε πουπουλένια σύννεφα και προστάζει. Μα σα μικρή φωνή που τινάζεται από τα σωθικά μας και σηκώνει πόλεμο.



Και στο πιο μικρό πετραδάκι, και στο πιο ταπεινό λουλούδι, και στην πιο σκοτεινή ψυχή ...βρίσκεται ολάκερος ο Θεός.


Αποφθέγματα που ο Καζαντζάκης βάζει στο στόμα του Παπα-Φώτη ("Ο Χριστός ξανασταυρώνεται")
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ -
ΠΗΓΗ - ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016

"Ιερού Αυγουστίνου - Εξομολογήσεις"


Από το βιβλίο: «ΙΕΡΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

ΟΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ»

Εισαγωγή- Μετάφραση- Σημειώσεις:

ΑΝΔΡΕΑ ΔΑΛΕΖΙΟΥ
Διδάκτορα της Φιλοσοφίας
Έκδοση: 
Γραφείο Καλού Τύπου

Το μυστήριο των δακρύων


Και τώρα, ω Θεέ μου, όλα αυτά είναι μακριά. Ο χρόνος επούλωσε την πληγή μου. Μπορώ άραγε, τείνοντας το αυτί της καρδιάς μου στο στόμα Σου, να μάθω γιατί τα δάκρυα είναι τόσο γλυκά στους δυστυχείς; Μολονότι είσαι πανταχού παρών, θα έρριχνες τη δυστυχία μας μακριά Σου; Άραγε συσπειρώνεσαι στον εαυτό Σου, τη στιγμή που εμείς συμπαρασυρόμεθα από τα κύματα των δοκιμασιών της ζωής; Αναστεναγμοί, λυγμοί, δάκρυα, οδυρμοί. Πώς συλλέγομε γλυκό καρπό απ’ αυτές τις πικρίες; Είναι άραγε γλυκός αυτός ο καρπός, επειδή ελπίζομε ότι θα μας ακούσεις; Αυτό γίνεται όσον αφορά τις προσευχές μας, στο βάθος των οποίων υπάρχει ο πόθος να φθάσομε μέχρι τα κράσπεδα του θρόνου Σου. Αλλά μπορεί να το πει κανείς και για τον πόνο, που προξενεί η απώλεια ενός προσώπου που λατρεύομε, για τον πόνο, ο οποίος τότε με βασάνιζε; Δεν ήλπιζα να τον δω ζωντανό. Δεν ζητούσα λοιπόν με τα δάκρυά μου τη νεκρανάσταση του φίλου μου; Έκλαιγα και αναστέναζα γιατί δεν ήμουν πια ευτυχής, γιατί έχασα τη χαρά μου. Μπορούμε να πούμε, ότι τα δάκρυα είναι αυτά καθεαυτά πικρά, αλλ’ ότι είναι συγχρόνως και γλυκά, λόγω της αηδίας που μας προκαλούν τ’ αντικείμενα των πολλών τέρψεών μας και εφόσον δεν αισθανόμεθα παρά μόνο αποστροφή γι’ αυτά;

Αλλά για ποιο λόγο μιλώ για όλα αυτά; Εδώ δεν πρόκειται για λύση προβλημάτων, αλλά για εξομολόγηση προς Εσένα, ω Θεέ μου. Ήμουν λοιπόν δυστυχής. Κάθε ψυχή είναι δυστυχής όταν δεσμεύεται από την αγάπη με εφήμερα πλάσματα και πάσχει φοβερά όταν τα χάνει. Και τότε αισθάνεται την αθλιότητα που την βασανίζει ,προτού τα χάσει.

Τέτοια ήταν εκείνη την εποχή η κατάστασή μου. Έχυνα δάκρυα πικρά και έβρισκα απόλαυση στην πικρία. Μέχρι αυτού του σημείου ήμουν δυστυχής. Και όμως αυτή η ζωή με το δράμα του μυστηρίου μου, μου ήταν προσφιλέστερη παρά ο φίλος μου. Επιθυμούσα να την αλλάξω, αλλ’ όχι και να την χάσω, αμφιβάλλω δε, αν συναινούσα χάρη αυτού να μιμηθώ το παράδειγμα του Ορέστη και του Πυλάδη- αν δεν είναι παραμύθι και αυτό – οι οποίοι ήθελαν μάλλον να πεθάνουν παρά να χωρισθούν ο ένας από τον άλλο, διότι ο χωρισμός τους φαινόταν φρικωδέστερος από το θάνατο. Πιστεύω ότι όσο περισσότερο τον αγαπούσα, τόσο περισσότερο μισούσα και φοβόμουν το θάνατο, που τον είχε θερίσει σαν απαίσιο και άσπονδο εχθρό, πρόθυμο να καταβροχθίσει όλους τους ανθρώπους, όπως καταβρόχθισε και τον φίλο μου. Αυτό το συναίσθημα εξουσίαζε τότε την ψυχή μου.


Ω Θεέ μου, να η καρδιά μου και να το μυστικό της. Δες σ’ αυτήν χαραγμένες τις αναμνήσεις μου, ω ελπίδα μου Εσύ, που αποπλύνεις τις κηλίδες τέτοιων αφοσιώσεων, που προσανατολίζεις προς Εσέ τα βλέμματά μου και απελευθερώνεις από αυτές τις αλυσίδες το σώμα μου.

Απορούσα βλέποντας τους άλλους θνητούς ζωντανούς, αφού είχε πεθάνει εκείνος, σαν να επρόκειτο να μην πεθάνει ποτέ, και απορούσα περισσότερο ακόμη να ζω εγώ, αφού εκείνος δεν βρισκόταν πια στη ζωή. Πόσο ωραία είναι η φράση εκείνη του ποιητή , ο οποίος μιλώντας για το φίλο του, τον ονομάζει «ήμισυ της ψυχής του». Ω ναι, αισθανόμουν ότι η ψυχή του και η ψυχή μου ήσαν μία και μόνη ψυχή σε δύο σώματα. Γι’ αυτό η ζωή μου ήταν φρικαλέα. Δεν ήθελα πια να ζω, αφού το εγώ μου είχε μειωθεί κατά το ήμισυ. Για το λόγο αυτό δεν ήθελα να πεθάνω, για να μην πεθάνει ολοσχερώς εκείνος που τόσο αγάπησα...


...Πού μπορούμε να βρούμε το Θεό

Πού Σε βρήκα λοιπόν για να Σε γνωρίσω; Γιατί, προτού Σε γνωρίσω, δεν βρισκόσουν στη μνήμη μου. Πού Σε βρήκα λοιπόν, εάν όχι στον Εαυτό Σου, πάνω από μένα; Αλλ’ εκεί δεν υπάρχει χώρος, και μπορούμε να προχωρήσομε, χωρίς ποτέ να βρούμε χώρο; Είσαι, ω Αλήθεια, παντού. Βασιλεύεις πάνω σ’ όλους εκείνους, οι οποίοι Σε συμβουλεύονται και ανταποκρίνονται στα διάφορα ερωτήματα του καθενός που Σε συμβουλεύεται κατά τον ίδιο χρόνο. Εσύ ανταποκρίνεσαι καθαρά, αλλά δεν Σε εννοούν καθαρά όλοι. Όλοι Σε συμβουλεύονται για κείνο, που θέλουν να μάθουν, αλλά δεν ακούν όλοι ό,τι επιθυμούν. Ο άριστος από τους υπηρέτες Σου είναι εκείνος, που δεν ζητά ν’ ακούσει ό,τι δεν ποθεί, αλλά μάλλον ποθεί εκείνο, που άκουσε από Σένα.

Πώς το κάλλος του Θεού συναρπάζει

Αργά Σε αγάπησα, ωραιότητα, τόσο παλιά και τόσο νέα! Αργά Σε αγάπησα! Ήσουν στον εσωτερικό κόσμο μου και εγώ ήμουν εκτός του εαυτού μου. Εκτός του εαυτού μου. Σε ζητούσα, σκορπισμένος στα περικαλλή δημιουργήματά Σου και επιζητώντας την ωραιότητα των πλασμάτων Σου με τη δυσμορφία μου. Ήσουν μαζί μου, αλλ’ εγώ δεν ήμουν μαζί Σου. Και με κρατούσαν μακριά από Σένα τα πλάσματα εκείνα, που δεν θα υπήρχαν αν δεν θα υπήρχαν σε Σένα. Και με κάλεσες και έσπασες την κουφότητά μου και έλαμψες και εξάστραψες και διασκέδασες την τυφλότητά μου. Σκόρπισες άρωμα ηδονικό και το ανέπνευσα, και ο πόθος μου στράφηκε προς Εσένα. Σε γεύθηκα και αισθάνθηκα την πείνα και τη δίψα για Σένα. Με άγγιξες και φλέγομαι για την ειρήνη Σου...

ΠΗΓΗ - ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:  Εις δόξαν Θεού


Ἀγάπα τόν Θεό καί κάνε ὅ,τι θέλεις! Ἱερός Αὐγουστῖνος

ΠΗΓΗ: ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ
 Ἀγάπα τόν Θεό
καί κάνε ὅ,τι θέλεις!
Ἱερός Αὐγουστῖνος
http://2.bp.blogspot.com/-7BjpA_S3ll8/Ud7nUTgfaMI/AAAAAAAABGo/MD-dBXEbVJ8/s1600/487224_319387551506145_1555678799_n%5B1%5D.jpg

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016

Προσευχή - «Πάτερ ημών, των μαρτύρων…» - Α΄ Λυκείου


Ένας πολύ όμορφος βραζιλιάνικος χριστιανικός ύμνος, σαφώς επηρεασμένος από το κίνημα της Θεολογίας της Απελευθέρωσης.
Πάτερ ημών, των μαρτύρων, των βασανισμένων
Το όνομά σου αγιάζεται από όσους πεθαίνουν υπερασπιζόμενοι την ζωη
Το όνομά σου δοξάζεται όταν η δικαιοσύνη είναι το μέτρο μας
Η βασιλεία σου είναι ελευθερία, αδελφοσύνη, ειρήνη και κοινωνία
Ανάθεμά σε όλη τη βία που κατατρώει τη ζωή με την καταπίεση
Θέλουμε να κάνουμε το θέλημά σου, ο Θεός είναι ο αληθινός απελευθερωτής
Εμείς δεν θα ακολουθήσουμε τα διεφθαρμένα δόγματα της καταπιεστικής εξουσίας


Ζητάμε από Εσένα τον άρτο της ζωής, τον άρτο της ασφάλειας, τον άρτο για τα πλήθη
Τον άρτο που οδηγεί την ανθρωπότητα, που κτίζει ανθρώπους αντί για όπλα
Συγχώρεσέ μας όταν σιωπούμε μπροστά στο φόβο του θανάτου,
Συγχώρεσε και κατάστρεψε τα βασίλεια όπου η διαφθορά είναι ισχυρότερη.
Προστάτεψέ μας από τη σκληρότητα των ταγμάτων του θανάτου, από αυτούς που εξουσιάζουν
Πάτερ ημών, επαναστατικέ συνεργάτη των φτωχών, Θεέ των καταπιεσμένων
Πατέρα ημών, επαναστατικέ συνεργάτη των φτωχών, Θεέ των καταπιεσμένων
Πάτερ ημών, των περιθωριοποιημένων φτωχών
Πάτερ ημών, των μαρτύρων, των βασανισμένων

Πάτερ ἡμῶν,
ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς,
ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου,
ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου,
γενηθήτω τὸ θέλημά σου,
ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς.




Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον,
δὸς ἡμῖν σήμερον,
καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν,
ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν,
καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν,
ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
̓Αμήν.


Τρίτη 30 Αυγούστου 2016

Only know you’ve been high when you’re feeling low...


Well you only need the light when it's burning low,
Only miss the sun when it starts to snow,
Only know you love her when you let her go...
Only know you’ve been high when you’re feeling low,
Only hate the road when you’re missing home,
Only know you love her when you let her go...
And you let her go
Staring at the bottom of your glass
Hoping one day you’ll make a dream last,
But dreams come slow and they go so fast...
You see her when you close your eyes,
Maybe one day you’ll understand why
Everything you touch surely dies...
But you only need the light when it's burning low,
Only miss the sun when it starts to snow,
Only know you love her when you let her go...
Only know you’ve been high when you’re feeling low,
Only hate the road when you’re missing home,
Only know you love her when you let her go...
Staring at the ceiling in the dark
Same old empty feeling in your heart,
'Cause love comes slow and it goes so fast...
Well you see her when you fall asleep,
But never to touch and never to keep,
'Cause you loved her too much and you dived too deep...
Well you only need the light when it's burning low,
Only miss the sun when it starts to snow,
Only know you love her when you let her go...
Only know you’ve been high when you’re feeling low,
Only hate the road when you’re missing home,
Only know you love her when you let her go...
And you let her go... oh oh oh... oh oh...
And you let her go... oh oh oh... oh oh...
Well you let her go...
'Cause you only need the light when it's burning low,
Only miss the sun when it starts to snow,
Only know you love her when you let her go...
Only know you’ve been high when you’re feeling low,
Only hate the road when you’re missing home,
Only know you love her when you let her go...
'Cause you only need the light when it's burning low,
Only miss the sun when it starts to snow,
Only know you love her when you let her go...
Only know you’ve been high when you’re feeling low,
Only hate the road when you’re missing home,
Only know you love her when you let her go...
And you let her go.