Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Η παραδείσια συμφιλίωση του μοναχού με την κτίση...






















26 υπέροχες φωτογραφίες με μοναχούς και ζωάκια!









                               






















































































Τις συνέλεξε από το Διαδίκτύο και το ΦατσοΒιβλίο ο proskynitis

Βλέπε επίσης τα άρθρα:  Οι Άγιοι και τα ζώα  -  
Πρωτοπρ. Βασίλειος Ι. Καλλιακμάνης, Ο άνθρωπος και τα ζώα

ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ: Θεωρία περί ιερού πολέμου (jihad)


Του Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ. Αναστασίου
Υπό την επίδραση των ειρηνοποιών κηρυγμάτων και της καλλιέργειας φιλικής ατμόσφαιρας μεταξύ των λαών υπάρχει σήμερα η τάση αποσιωπήσεως της χαρακτηριστικής αυτής παραγράφου της ισλαμικής τακτικής. Εν τούτοις, και αν ακόμη παραθεωρήσωμε τα συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα, παραμένουν τα ιερά κείμενα.

Οι παροτρύνσεις του Κορανίου προς δυναμικήν, μαχητικήν αντιμετώπιση των «απίστων» είναι πολλές και άμεσοι: «Μάχεσθε μέχρις ότου αποσοβηθή αφ’ υμών ο κίνδυνος του πειρασμού, και όταν δεν υπάρχει άλλη λατρεία ειμή η του μόνου Θεού. Αν οι εχθροί θέσωσι τέρμα εις τας πράξεις αυτών, τότε ας παύσωσιν αι εχθροπραξίαι, εκτός αν πρόκειται περί ασεβών» (Η Βους, 2:189).
Ενίοτε δίδεται ευρύτερη έννοια στον «ιερόν πόλεμον»• π.χ. jihad θεωρείται και η διαμαρτυρία κατά των καταχρήσεων μουσουλμάνων αρχόντων. Η κλασσική πάντως σημασία της εντολής παραμένει αναμφισβήτητη. Οι εκτός της κυριαρχίας του Ισλάμ χώρες ονομάζονται «Οίκος Πολέμου» (Dar al-Harb) και αντιδιαστέλλονται του Dar-al-lslam, του «Οίκου του Ισλάμ». Είναι περιοχές αγώνος – ιδιαιτέρως όπου επικρατεί ο πολυθεϊσμός, η αθεΐα, η ειδωλολατρία – έως ότου τεθούν διά της jihad υπό το κράτος της αληθούς πίστεως. Ο χαρακτήρας του Ισλάμ υπήρξε επιθετικός· εκεί όπου η πειθώ δεν έφερε αποτέλεσμα, το ξίφος απεδεικνύετο πειστικότερο. Η μέσω του «ιερού πολέμου» διάδοση της πίστεως ενεύρωσε το Ισλάμ στις περιόδους της επεκτάσεώς του.

Έτσι κατόρθωσε να επιβάλει με ταχύτητα αστραπής την κυριαρχία του από των στηλών του Ηρακλέους μέχρι του Ινδού ποταμού. Το Ισλάμ, για να επικρατήσει δεν χρειάσθηκε όπως ο Χριστιανισμός εκατομμύρια μαρτύρων των οπαδών του. Προτίμησε να τους αναζητήσει μεταξύ των οπαδών των αντιπάλων θρησκειών. Οι εβραϊκοί και χριστιανικοί πληθυσμοί, ως κάτοχοι των Γραφών (και αναγκαίοι για την οικονομική ευμάρεια του κράτους των πολεμιστών), είχαν δικαίωμα να διατηρήσουν την θρησκεία τους καταβάλλοντας κεφαλικό φόρο· εννοείται και το δικαίωμα τούτο υπό πολλών ηγεμόνων καταπατήθηκε επανειλημμένως.

Η αντίληψη περί jihad, η οποία υπήρξε αναμφισβήτητο στοιχείο της δυναμικότητος της μουσουλμανικής θρησκείας, επισημαίνει για μίαν ακόμη φοράν ότι το Ισλάμ, παραλλήλως προς τον θρησκευτικό του χαρακτήρα, υπήρξε και μέγεθος πολιτικό. Ο Προφήτης δεν ίδρυσε μόνον μίαν θρησκευτική κοινότητα, άλλα και ένα κράτος

Η νοοτροπία του «ιερού πολέμου», ενώ υπήρξε το ισχυρό νεύρο του Ισλαμισμού κατά την πρώτην ιστορική του περίοδο, κατέληξε κατά τον ΙΘ’ αιώνα και στις αρχές του ιδικού μας ευαίσθητο και κρίσιμο σημείο για τους οπαδούς του Μωάμεθ. Όταν κάποιος αναλογισθεί, ότι σύμφωνα με τη διδασκαλία του Προφήτη οι πιστοί θα είχαν πάντοτε την ευλογία του Θεού και με αυτή τη νίκη, αντιλαμβάνεται εύκολα γιατί πολλοί μουσουλμανικοί λαοί, ευρισκόμενοι τότε σε παρακμή και υπό την εξουσία άλλων κρατών, αντιμετώπισαν μίαν ιδιότυπη θρησκευτική κρίση.
Πηγή - Αναδημοσίευση: http://www.agioritikovima.gr/eipan/20344-albanias-anata

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Α' Λυκείου: Οι αιρέσεις του 21ού αιώνα.



Ενας 47χρονος Aυστραλός με το όνομα Alan John Miller ισχυρίζεται ότι είναι ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος επέστρεψε στη γη. Μέχρις εδώ θα μπορούσαμε να πούμε καλά, ωστόσο, καταλαβαίνουμε τη σοβαρότητα της κατάστασης όταν μας συστήνει τη σύντροφό του. Την 37χρονη Mary Suzanne Luck, ή αλλιώς Μαρία η Μαγδαληνή η οποία με τη σειρά της, ισχυρίζεται ότι είδε το Μεσσία αναστημένο...
Μιλώντας στο Skynews ο Alan John Miller ή αλλιώς AJ, αναφέρει ότι έχει πεντακάθαρες μνήμες από την Σταύρωση η οποία όπως είπε χαρακτηριστικά «δεν ήταν τόσο οδυνηρή για εμένα, όσο για τους άλλους, όπως η Μαρία, που ήταν παρόντες».Η 37χρονη Mary Suzanne Luck, ή αλλιώςΜαρία η Μαγδαληνή η οποία με τη σειρά της, ισχυρίζεται ότι είδε το Μεσσία αναστημένο...
«Όταν είσαι με το Θεό δεν φοβάσαι και έχεις τον απόλυτο έλεγχο των αισθήσεων σου και του επιπέδου του πόνου που απορροφά το σώμα σου!!!», είπε. 
Ο Μίλερ παραδίδει σεμινάρια και ταξιδεύει ανά τον κόσμο προκειμένου να διδάξει πως να έχει κάποιος προσωπική σχέση με το Θεό, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που τον πιστεύουν και μάλιστα αγοράζουν ακίνητα στην περιοχή του προκειμένου να ζήσουν κοντά του...
Και μη χειρότερα...
Πηγή newpost.gr  /  gazzetta.gr

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

"Αγαπήσωμεν αλλήλους..."

H επικαιρότητα του "Αγαπήσωμεν αλλήλους"


Περί το μέσον εκάστης Θείας Λειτουργίας
Ακούμε την θαυμάσια προτροπή του λειτουργού
"Αγαπήσωμεν αλλήλους".
Η Λειτουργική αυτή φράση προέρχεται
Από την εντολή του Χριστού "αγαπάτε αλλήλους"(Ιω.15,17).
Και, βεβαίως, η φράση αυτή δεν είναι ένα ρητορικό σχήμα
Αλλά μία Θεία εντολή η οποία πρέπει να καθίσταται
Χειροπιαστή πραγματικότης στην ανθρώπινη κοινωνία.
Ο Χριστιανισμός δεν είναι ένα ιδεολόγημα και μία θεωρία.
Είναι βίωμα, τρόπος ζωής
Και ειδικότερα πράξη αγάπης και φιλανθρωπίας.
Η εφαρμογή της Χριστιανικής αυτής προτροπής
Θα πρέπει να βρίσκει έδαφος όχι μόνον στο στενό οικογενειακό περιβάλλον
Αλλά και στις γειτονικές και στις ευρύτερα κοινωνικές σχέσεις.
Ειδικότερα, αξίζει να επικρατεί στον εργασιακό χώρο
Στις εκπαιδευτικές κοινότητες, στις ιατρικές μονάδες, στους χώρους της απονομής δικαιοσύνης
Στα δημοσιογραφικά γραφεία, στις εν γένει κρατικές υπηρεσίες.
Το "αγαπήσωμεν αλλήλους" επ' ουδενί καταστρατηγεί την άλλη αρχή, εκείνην της δικαιοσύνης
Αλλ' ακριβώς την ενισχύει, και δημιουργεί το δίπτυχο αυτό τής αγάπης και της δικαιοσύνης
Μία κοινωνία αλληλοσεβασμού, σωφροσύνης, καταλλαγής και τελικά αληθούς ανθρωπισμού.
Η ιστορία των ανθρώπων και των λαών δεν εξαντλείται με τις διαμάχες
Τς μηνυτήριες αναφορές, τις έριδες, τα μίση, την βία και τους πολέμους.
Η αληθής ιστορία γράφεται με την αγάπη, και ο σπουδαιότερος πολιτισμός ενός λαού
Είναι ο πολιτισμός των έργων της αγάπης.
Αυτός μένει και στεφανούται.
Αντιθέτως, αν δεν υιοθετήσουμε το "αγαπήσωμεν αλλήλους", ιδιαίτερα τώρα στην πατρίδα μας
Με όλα αυτά που συμβαίνουν, η Παύλεια ρήση
"Ει δε αλλήλους δάκνετε και κατεσθίετε, βλέπετε μη υπό αλλήλων αναλωθήτε" (Γαλ.5,15)
Θα είναι επί θύραις.


Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπαθανασίου, Δρ. Νομικής και Θεολογίας
Ιεροκήρυξ Καθεδρικού Ναού Αθηνών
Πηγή: http://www.agioritikovima.gr/perizois/22329-epikairotita

Τα πανίσχυρα τείχη της Κωνσταντινούπολης

Μια ματιά στα ισχυρά οχυρώματα της Κωνσταντινούπολης κατά την διάρκεια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, και το πως αυτά χρησιμοποιούνταν σε περίπτωση πολιορκίας από εισβολείς. Ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο από το TEDed.

Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

Mε ένα κλικ πάμε Βυζάντιο

Μπορεί μία ηλεκτρονική πλατφόρμα να σε ταξιδέψει στην εποχή του Ιουστινιανού ή των Κομνηνών; Το νέο πόρταλ του Ευρωπαϊκού Κέντρου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων προσφέρει μια μοναδική προσομοίωση ενός χαμένου κόσμου

Μουσικοί και χορευτές σε τοιχογραφία της Μονής Αγίου Γεωργίου στη Φενεό
Έστω ότι το exploringbyzantium.gr δεν είναι ιστοσελίδα αλλά μια χρονομηχανή, ζηλευτή από την πιο ευρηματική επιστημονική φαντασία. Ενας ταξιδιώτης μπαίνει στην καμπίνα της, κάνει κλικ τέλος πάντων και διαπιστώνει ότι οι υπηρεσίες που προσφέρονται είναι τέσσερις.
Η μία ακολουθεί τρεις διαδρομές, τις οποίες έκαναν και αυτοκράτορες του διαμετρήματος ενός Μεγάλου Κωνσταντίνου ή ενός Νικηφόρου Φωκά. Ο ταξιδιώτης μπορεί να τις ακολουθήσεις ξανά, προσλαμβάνοντας όμως όλες τις ιστορικές, γεωγραφικές ή καλλιτεχνικές πληροφορίες με τη βοήθεια εικόνων ή βίντεο.
Μια άλλη περιλαμβάνει εκπαιδευτικά παιχνίδια για πιτσιρίκια, τα οποία καλούνται να χτίσουν μια πόλη ή να ξεσκεπάσουν έναν ποταπό σφετεριστή του θρόνου.
Μια τρίτη προσφέρεται με τη μορφή ραδιοφωνικών εκπομπών με ιστορικά κείμενα ή θέματα πολιτισμού, όπως εκείνη για τη «Θεσσαλονίκη μέσα από τα μάτια των βυζαντινών συγγραφέων του 12ου αιώνα».
Ο άνθρωπός μας επιλέγει την υπηρεσία που μοιάζει να εξασφαλίζει την πιο πλούσια, την πιο βαθιά μελέτη συγκεκριμένων πτυχών της καθημερινής ζωής των Βυζαντινών και να προσφέρει πληροφορίες ανάλογα με το αν ο χρήστης ανήκει στην κατηγορία του εξειδικευμένου κοινού, του κοινού γενικά ή του μαθητή.
Οι βασικές επιλογές εδώ, εμπλουτισμένες με εικόνες ευρημάτων της εποχής, έχουν ονόματα όπως «Η πόλη στο Βυζάντιο», «Μορφές επικοινωνίας», «Εθιμα των Βυζαντινών», «Βυζαντινών πολεμικά» ή «Η κοινωνική ζωή στο Βυζάντιο». Ο χρήστης μαθαίνει, μεταξύ άλλων, ότι η διατροφή των πλουσίων ξεχώριζε από την κατανάλωση κρέατος, ακριβών ψαριών και τυριών όπως το βλάχικο. Οι χαμηλότερες τάξεις, εκτός από λάδι, ψωμί και κρασί, είχαν πρόσβαση και σε τσίρους, σαρδέλες, καλαμάρια ή κακής ποιότητας ασβεστότυρο. Τα ρούχα; Λινά ή μάλλινα για τις μεσαίες και χαμηλές τάξεις, λινά ή μεταξωτά για τις ανώτερες, πολύτιμα υφάσματα για τους αυτοκράτορες. Ο καλλωπισμός, επικεντρωμένος στα μαλλιά, αρκετά διαδεδομένος, κρίνοντας από τα ευρήματα ή τις παραινέσεις των Πατέρων της Εκκλησίας για το αντίθετο. Οχι και άσχημα για μια ιστοσελίδα.

Από έθιμα, επίσης άλλο τίποτα. Αν το exploringbyzantium.gr, αυτή η ψηφιακή χρονομηχανή, προσγειώσει τον ταξιδιώτη μπροστά σε μια γέννηση, εκείνος μπορεί να δει όλη τη διαδικασία που κατά κανόνα γινόταν στο σπίτι με τη βοήθεια μαίας, αλλά και πώς η γυναίκα θεωρούνταν σχεδόν μολυσμένη για σαράντα ημέρες. Επισκέπτες φορτωμένοι ευχές ή και δώρα κατέφθαναν, είτε επρόκειτο για φτωχόπαιδο είτε για βασιλόπαιδα – με τη διαφορά ότι στον τελευταίο τα δώρα παραδίδονταν με φόντο συμπόσια ή ιππικούς αγώνες.
Αν η διαδρομή τον ξεβράσει σε μια βάπτιση πρώιμου βυζαντινού στυλ, ο χρήστης θα διαπιστώσει ότι αυτό γινόταν σε λίμνες ή ποτάμια και αφού ο ενδιαφερόμενος είχε ενηλικιωθεί – συνήθεια που εγκαταλείφθηκε λόγω της αυξημένης βρεφικής θνησιμότητας. Ο γάμος, τον οποίο για τις γυναίκες κανόνιζε φυσικά ο πατέρας, θεωρούνταν νόμιμος αν η σύζυγος είχε συμπληρώσει τα δώδεκα και ο σύζυγος τα δεκατέσσερα χρόνια. Περιελάμβανε τα «παστοπήγια» (κάτι σαν το σημερινό «στρώσιμο του κρεβατιού») και, αντίθετα με την επιθυμία της Εκκλησίας, λυνόταν συχνά.
Αν πάλι ο μακρινός επισκέπτης πετύχει κηδεία μπορεί και να παρατηρήσει ένα νόμισμα στο στόμα του νεκρού, να αγανακτήσει με τους ενδεχομένως υπερβολικούς ολολυγμούς των συγγενών ή να «φάει» λίγα κόλλυβα. Μπορεί φυσικά να κάνει και μια βόλτα στην πόλη, σε όποια από τις 900 του 6ου αιώνα θέλει, και να περιπλανηθεί στις δύο κεντρικές και διασταυρούμενες στο forum οδούς των πρώτων αιώνων, στις μάλλον δύσχρηστες των μέσων και ύστερων, τις γεμάτες λακκούβες, λάσπες ή σκουπίδια και υποταγμένες στις ιδιομορφίες του εδάφους. Να ξεκουραστεί όχι σε πλατείες, που δεν πρέπει να υπήρχαν όπως τις ξέρουμε σήμερα, αλλά σε διαμορφωμένους χώρους με θέα τη θάλασσα ή τη γύρω περιοχή. Να νιώσει λίγη από τη βουή των κάπως πρόχειρα στημένων από τον 7ο αιώνα και έπειτα αγορών. Να διαβεί επίσης τις πόρτες ενός χριστιανικού ναού: από τον 5ο και τον 6ο αι. οι ναοί ιδρύονταν σε κεντρικά σημεία του πολεοδομικού ιστού ή, στη μέση και ύστερη περίοδο, σε σημεία χωρίς δόμηση ή σε βασικούς δρόμους των πόλεων.

Η μουσική
Αν και για την κοσμική βυζαντινή μουσική γνωρίζουμε ελάχιστα, καθώς έχουν σωθεί κυρίως εκκλησιαστικές ψαλμωδίες, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξε. Σύμφωνα με το exploringbyzantium.gr, η μουσική των Βυζαντινών έχει επηρεαστεί τόσο από την αρχαία ελληνική και τη ρωμαϊκή όσο και από την ψαλτική των Εβραίων. Αυτή η μικρογραφία από το έργο «Σύνοψις Ιστοριών Ιωάννου Σκυλίτζη» απεικονίζει μουσικούς και βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Μαδρίτης.


Αναδημοσίευση: http://radiofloga.blogspot.gr/2013/04/m.html

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Ένας Ταξιάρχης ολοζώντανος...


Ο Ολοζώντανος Ταξιάρχης
Λίγα μόλις μέτρα από την φιλήσυχη κοινότητα του Μανταμάδου με ιδιαίτερη λαμπρότητα μας καλωσορίζει η Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών.

Μία όαση ελπίδας και ευφροσύνης σε απόλυτη αρμονία με την γύρω περιοχή, γνωστή τοις πάσι για την μοναδική στην ορθόδοξη εικονογραφία θαυματουργή ανάγλυφη εικόνα του Ταξιάρχου Μιχαήλ. Ένα φιλοτέχνημα – αντίδωρο του δοκίμου μοναχού Γαβριήλ στον “σωτήρα” του Αρχάγγελο με αίμα (των εν Μανταμάδω 18 σφαγιασθέντων μοναχών) και χώμα.

Αυτό όμως που πραγματικά κάμει ιδιαίτερη την συγκεκριμένη εικόνα δεν είναι τόσο η σύστασή της, όσο η ζωντανή της παρουσία. Ένας Ταξιάρχης ολοζώντανος με δυο ασημοκέντητα φτερά σπεύδει να βγει, να σου πει, να σε αγκαλιάσει. Άλλοτε ροδοκόκκινος, φιλικός, χαμογελαστός, άλλοτε μαυριδερός και απόμακρος. Άλλοτε πάλι με δάκρυα στα μάτια, στάλες ιδρώτα σε όλο το πρόσωπο, με ολάνοιχτες τις κόρες των ματιών, το στόμα...

Για θυμηθείτε παλαιότερα πόσοι μα πόσοι επισκέπτες αποσπούσαν κομμάτια από το πρόσωπο του Αγίου, για να το αντικρίσουν την επομένη έκθαμβοι οι νεωκόροι με επουλωμένες τις “πληγές”; Πόσες φορές φιλώντας το δεν ένοιωθες την θερμότητά του, την ανθρωπίνη του υφή; Και πόσα ακόμα θαυμαστά και υπέροχα.

Μία θεία μορφή που αμετακίνητη για περισσότερα από χίλια χρόνια συνεχίζει όχι μόνο να δεσπόζει αλλά και να σκορπά απλόχερα τους ουράνιους μαργαρίτες της σε όλους όσους επικαλεστούν τη χάρη της. Ας έχει όλο τον κόσμο καλά.

Ποσειδών Γ. Γιαννακής


Αναδημοσίευση: http://www.zoiforos.gr/ar8rografia/laikoi-2/diafora/item/9039-o-olozontanos-taksiarxis

Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

Τα δύο φύλα: Τρεις ταινίες μικρού μήκους ...

για όσους ψάχνουν τον αληθινό έρωτα της ζωής τους…!!

  Βιντεοπροτάσεις


Ένας νεαρός που νιώθει απομονωμένος και μοναχικός σε μια μεγαλούπολη, δυσκολεύεται να βρει τρόπους επικοινωνίας με τους γύρω του. Ξαφνικά μπαίνει στην καθημερινότητά του μία κοπέλα από το απέναντι κτίριο της εταιρείας όπου εργάζεται. Μια ταινία μικρού μήκους από τον Patrick Hughes.
Με ελληνικούς υπότιτλους: http://www.videoman.gr/13700

Β.

Ένα πολύ όμορφο φιλμ μικρού μήκους για την ιστορία ενός ανθρώπου που δεν κατάφερε ποτέ να εκφράσει τα συναισθήματά του. Η αφήγηση της ιστορίας είναι σε μορφή ποιήματος, γι' αυτό αποδίδεται με αγγλικούς υπότιτλους. Το φιλμ είναι του Ryan Hutchins (www.ryanhutchinsfilm.com).
Με αγγλικούς υπότιτλους: http://www.videoman.gr/17096

Γ.

Για όσους ψάχνουν τον έρωτα της ζωής τους… καλό θα ήταν να πέσουν πάνω του. Μια ταινία του Mike Goode από το τμήμα ταινιών μικρού μήκους της Walt Disney.

Με ελληνικούς υπότιτλους: http://www.videoman.gr/9588

Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

«η αγάπη είναι απλή μα θέλει κόπο» π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού

Μία συζήτηση με μαθητές ...για την Εκκλησία...

Σε μία συζήτηση με μαθητές άκουσα για μία ακόμη φορά τις γνωστές επιφυλάξεις –κατηγορίες- προβληματισμούς για την Εκκλησία. Τα οικονομικά σκάνδαλα, η περιουσία, τα χρυσά στα άμφια και τα στολίδια των επισκόπων, η γλώσσα. Αναπαραγωγές στερεοτύπων των μεγάλων, της τηλεόρασης και των Μ.Μ.Ε, όλα ως δικαιολογίες γιατί η Εκκλησία δεν μπορεί να αγγίξει τη νέα γενιά. Ατολμία και αδιαφορία για να ψάξουν τα παιδιά ποια είναι η Εκκλησία και τί εκφράζει, ποιος είναι ο λόγος του Χριστού και γιατί αυτός ο λόγος ήταν, είναι και θα είναι επίκαιρος.
Η πρώτη μου αντίδραση αυθόρμητα με κάνει να θέλω να πω ότι δεν φταίνε τα παιδιά. Φταίμε εμείς οι παπάδες που δεν είμαστε αυτό που θα έπρεπε, φταίνε οι γονείς που μεταφέρουν τις προκαταλήψεις τους, την αδιαφορία τους για τις αξίες με τις οποίες θα έπρεπε να μεγαλώνουν τα παιδιά τους, ακόμη και για την απουσία τους από την ζωή τους, που κάνει τα παιδιά να μην συζητούν στα σπίτια τους για το τί είναι σωστό και τί λάθος. Φταίει η τηλεόραση που παίζει τα παιχνίδια της κάνοντας τα παιδιά να μην έχουν προσωπική άποψη, αλλά όντας ευκολόπιστα, να σαρώνουν τα πάντα για να δικαιολογήσουν την αδιαφορία τους. Φταίει το σχολείο, οι θεολόγοι που δίνουν γνώσεις, αλλά όχι ζεστασιά, που δεν ζούνε οι ίδιοι τη ζωή της Εκκλησίας με χαρά, για να βγάλουν αυτή την χαρά στη ζωή των μαθητών τους. Όλοι φταίνε, εκτός από τα παιδιά.
Καθώς προχωρούσε η συζήτηση, μία σκέψη τριβέλιζε το μυαλό μου. Ως πότε θα αθωώνουμε, θα λειτουργούμε προστατευτικά έναντι των παιδιών, θα δικαιολογούμε, θα ωθούμε τα παιδιά να συνεχίζουν να παραμένουν στην μακαριότητά τους; Γιατί όλο αυτό το «κατηγορώ», σε πολλές περιπτώσεις δικαιολογημένο, δεν επαρκεί, για να ερμηνεύσουμε ένα φαινόμενο, το οποίο σημαδεύει πλέον την εποχή μας. Έχουμε εκχωρήσει τις ευθύνες μας στους άλλους και συνεχίζουμε αμέριμνοι τα προγράμματά μας, τις ζωές μας, δικαιολογούμε τον εαυτό μας για τα λάθη, τις αποτυχίες, τις αμαρτίες μας, ακόμη και έναντι του Θεού είμαστε «εντάξει», δε φταίμε σε τίποτα. Κι Εκείνος είναι «υποχρεωμένος» να αποδεχθεί τις δικαιολογίες μας, γιατί ο Θεός είναι αγάπη!
Ο Αββάς Αλώνιος στο Γεροντικό λέει: «Αν δεν πη ο άνθρωπος στην καρδιά του, εγώ μονάχος και ο Θεός είμαστε στον κόσμο, δεν θα βρη ανάπαυση». Δεν θα κρατήσω την ερμηνεία του θείου έρωτα. Θα το δω στην προοπτική τη δική μας. Αν δεν αναλάβουμε ευθύνη να πάρουμε απόφαση τί είναι για μας ο Θεός, τι ο εαυτός μας, τί ο κόσμος, δεν θα βρούμε ανάπαυση. Αν για όλα πάντα θα φταίνε οι άλλοι (και όντως φταίνε σε πολλά ), τότε θα παραμείνουμε «δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα», αποχαυνωμένοι και ευχαριστημένοι που έχουμε δικαιολογία για να συνεχίζουμε να ζούμε όπως ζούμε και να ονειρευόμαστε ότι θα επανέλθει το υπό κατάρρευσιν υπερκαταναλωτικό όνειρό μας.
Είπα στα παιδιά, όταν με ρώτησαν, γιατί είμαι στην Εκκλησία, γιατί είμαι Ορθόδοξος σήμερα, ότι στην Εκκλησία βρήκα τον μοναδικό εκείνο χώρο και τρόπο στον οποίο η αγάπη, όχι για έναν αλλά για όλους, για το Θεό και τον άνθρωπο, δεν είναι αδυναμία. Μόνο στην Εκκλησία σου αναγνωρίζεται το δικαίωμα και η χαρά να αγαπάς. Με τα λάθη και τις αδυναμίες σου, τις πτώσεις και τις αντιστάσεις σου. Σε κανέναν χώρο εγώ, τουλάχιστον, δεν συνάντησα την αντίληψη ότι να αγαπάς δεν είναι ντροπή, ότι ο δρόμος σου είναι «με το σταυρό στο χέρι» και επιτέλους αυτό δεν είναι κακό.
Δεν ξέρω αν κάποιοι από τους μαθητές προβληματίστηκαν. Μάλλον ξέρω ότι σε κάποιον νέο διάλογο πάλι για τις περιουσίες και τα σκάνδαλα θα μιλάμε. Πόσες μερίδες φαγητό δίνει η Εκκλησία, πόσα ιδρύματα λειτουργεί, πόσα κουδούνια ηχούν στις στολές των δεσποτάδων και πόσο αξίζουν τα δεσποτικά εγκόλπια, ότι η γλώσσα δεν επιτρέπει στον νέο να λειτουργηθεί, να συναντήσει δηλαδή τον συνάνθρωπό του στο σώμα του Χριστού και να τον αγαπήσει, ανταποκρινόμενος στην αγάπη του Χριστού. Ωστόσο, έκλεισα την συζήτηση με τους μαθητές λέγοντάς τους ότι αξίζει να αναλάβουν οι ίδιοι την ευθύνη της ζωής τους, να έχουν οι ίδιοι εικόνα για ό,τι απορρίπτουν και ότι μέσα στην ζωή της Εκκλησίας, αν τολμήσουν, θα βρουν ανθρώπους για να μοιραστούν μαζί τους τον προβληματισμό τους. Και σε κάποιον δεκαπεντάχρονο που επανέλαβε ότι έχουμε αποτύχει όλοι οι μεγάλοι και ότι ήθελε να του πω έναν λόγο για να τον πείσω να έρθει στην Εκκλησία απάντησα ότι εγώ δεν βρίσκω για λογαριασμό του κανέναν λόγο. Αν όμως εκείνος βρει, η χαρά μου θα ήταν πολύ μεγάλη και η πόρτα της Εκκλησίας ανοιχτή για εκείνον.
Η Ορθοδοξία. Δόγματα, εικόνες, αιρετικοί, αναθέματα, συνοδικά, περηφάνια που είμαστε Ορθόδοξοι, επιθέσεις σε όλους τους άλλους, η Ορθοδοξία κινδυνεύει… Σ’ αυτήν την καταιγίδα ο λόγος του Αββά ηχεί στην ψυχή μου: «Αν δεν πη ο άνθρωπος στην καρδιά του, εγώ μονάχος και ο Θεός είμαστε στον κόσμο, δεν θα βρη ανάπαυση».
Εύχου, Αββά, να τον πω, να τον ζήσω τον λόγο σου, να μετρήσω την Ορθοδοξία μου στο πρίσμα αυτού του λόγου, να βρω ανάπαυση και μετά να συναντώ τους όποιους άλλους. Με ευθύνη για την ζωή μου. Αγαπώντας, αλλά όχι υπερ-προστατεύοντας και «αθωώνοντας». Και πρωτίστως, κοινωνώντας τον Χριστό, στην συνάντηση του σώματος, στην λειτουργία και την προσευχή, στο μοίρασμα, στον κόκκο της μετάνοιας που θα ήθελα να κάνει την καρδιά μου να καρπίσει.

Από το βιβλίο: « η αγάπη είναι απλή
μα θέλει κόπο»
Δρόμοι για την σύγχρονη οικογένεια…
Πρωτοπρεσβυτέρου Θεμιστοκλή Μουρτζανού
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ
ΑΘΗΝΑ 2012
ΠΗΓΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: http://eisdoxantheou-gk.blogspot.gr/2013/05/blog-post_13.html

Κυριακή 12 Μαΐου 2013

"...έλαμψας εν Ινδία ως ακτίς ουρανία, Θωμά των Αποστόλων, το θείον αγλάϊσμα"

Σύμφωνα με την Ιερή Παράδοση ο Θωμάς ανέλαβε το φωτισμό των Πάρθων, των Περσών, των Μήδων και των Ινδών.

Στην Ινδία ο Απόστολος Θωμάς βρέθηκε με τρόπο θαυμαστό ως αγορασμένος δούλος ενός Ινδού εμπόρου. Στην αρχή κήρυξε σε μια περιοχή, όπου βασίλευε κάποιος ονομαζόμενος Ινδοφέρνης Γουνδιαφόρος και, όταν ολοκληρώθηκε το αποστολικό του έργο εκεί με τον εκχριστιανισμό και όλης της βασιλικής οικογένειας, προχώρησε ανατολικότερα, σε άλλη περιοχή της Ινδίας όπου ήταν βασιλιάς κάποιος που ονομαζόταν Μίσδιος.


Και στην χώρα του Μίσδιου άρχισε γρήγορα να φέρνει αγλαούς καρπούς το θείο κήρυγμα του Αποστόλου Θωμά ώσπου βαπτίστηκε χριστιανή και η βασίλισσα, η γυναίκα του Μίσδιου.



Αυτό εξόργισε το βασιλιά που έκλεισε στη φυλακή τον Απόστολο Θωμά, και, όταν είδε ότι με τη φυλάκιση δεν πέτυχε να σταματήσει το αποστολικό του έργο, τον παρέδωσε σε πέντε λογχοφόρους στρατιώτες για να τον ανεβάσουν πάνω στο βουνό της περιοχής και να τον σκοτώσουν, πράγμα που έγινε και με την συγκατάθεση του Απόστολου Θωμά, που ένιωθε ότι η αποστολή του είχε ολοκληρωθεί.

File:Peter Paul Rubens - Martyrdom of St Thomas.jpg
Martyrdom of St Thomas,Peter Paul Rubens
Ο λογχισμός του Αποστόλου Θωμά έγινε στο βουνό, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, της πόλης Μελιαπούρη ή Μαλιαπούρ που βρίσκεται κοντά στην παραλία Κορομαντέλ ή Κορομάντελ της ανατολικής πλευράς της Ινδικής χερσονήσου. Στην περιοχή αυτή ιδρύθηκε το 1639 από την αγγλική εταιρία των Ανατολικών Ινδιών η πόλη Μαδράς.

ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΩΜΑ



Τώρα γύρω από το «βουνό του Αγίου Θωμά» (Σεντ Τόμας Μάουντ) απλώνεται μια πόλη εξήμισι εκατομμυρίων, η πρωτεύουσα του ινδικού κρατιδίου Ταμίλ Ναντού, το Τσεννάι, όπως μετονομάστηκε μετά την ανεξαρτησία των Ινδιών το Μαδράς, σε μια προσπάθεια εξάλειψης του αποικιακού χαρακτήρα της πόλης.

Στην κορυφή του «βουνού του Αγίου Θωμά», όπου υπάρχει χριστιανικός ναός και άγια λείψανα του Αποστόλου Θωμά, ευτύχησα να ανεβώ σε πρόσφατο ταξίδι μου εκεί και να προσκυνήσω αλλά και να απολαύσω από εκεί επάνω τη θέα της απέραντης πόλης, χάρη στην προθυμία του Ινδού συμπέθερού μου, ο οποίος συγκινήθηκε, όταν άκουσε ότι επιθυμούσα να επισκεφθώ τον τόπο του μαρτυρίου του Απόστολου του Χριστού, του οποίου φέρω το άγιο όνομα.
The cave where St Thomas lived
Ο ΤΑΦΟΣ ΚΑΙ Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ
Ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του Τσεννάι (Μαδράς) είναι ο καθεδρικός ναός του Αγίου Θωμά, 

ο οποίος χτίστηκε πάνω από τον τάφο του από τους Πορτογάλους το 1504.
Το λείψανο του Αποστόλου Θωμά λέγεται ότι μεταφέρθηκε στην Έδεσσα της Συρίας από Σύρους ή Πέρσες χριστιανούς, που κατοικούσαν στα παλιότερα χρόνια στις Ανατολικές Ινδίες, αποκαλούμενοι «Χριστιανοί του Θωμά», επειδή τον θεωρούν ιδρυτή της Εκκλησίας τους, και ότι από εκεί το πήρε και το έφερε στην Κωνσταντινούπολη ο γιος του Μ. Κωνσταντίνου, ο Κωνστάντιος, όπου βρισκόταν ως το 1204, τότε που η Πόλη αλώθηκε και λαφυραγωγήθηκε από τους Σταυροφόρους, και το ιερό λείψανο του Αποστόλου Θωμά, ως λάφυρο, μεταφέρθηκε στη Ρώμη.

Η τίμια κάρα του Αποστόλου Θωμά βρίσκεται
 τώρα στο ιερό αιγαιοπελαγίτικο νησί της Πάτμου.
Απόσπασμα από το άρθρο 
του Θωμά Γαβριηλίδη
ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ-
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

Στα βήματα του Ιησού...

Το Όρος των Μακαρισμών "βλέπει" προς τη Θάλασσα της Γαλιλαίας (στο βάθος τα υψήπεδα του Γκολάν). Στο όρος αυτό πιστεύεται πως έγινε η "Επί του Όρους Ομιλία", ίσως η πιο σημαντική της χριστιανικής διδασκαλίας. Είναι καταγραμμένη στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον (ε' 3 - ζ' 27), το πρώτο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, παραδίδει οδηγίες για την ευσεβή ζωή των πιστών, επανερμηνεύει τους νόμους της Παλαιάς Διαθήκης υπό το φως της νέας διδασκαλίας και κληροδοτεί τα δύο, σημαντικότερα ίσως, επιγράμματα της χριστιανικής Ηθικής: τους Μακαρισμούς ("Μακάριοι οι πτωχοί...") και την Κυριακή Προσευχή ("Πάτερ ημών...") - φωτογραφία

Το αστέρι συμβολίζει το μέρος που γεννήθηκε ο Ιησούς στο Σπήλαιο της Γεννήσεως - φωτογραφία

Το δωμάτιο του Μυστικού Δείπνου στο όρος όρος Σιών - φωτογραφία

Ο Θόλος της Ναού του Παναγίου Τάφου, χτισμένος πάνω από το σημείο όπου σταυρώθηκε ο Ιησούς - φωτογραφία

Ο Κήπος της Γεσθημανής, όπου ο Ιησούς αποσύρθηκε για να προσευχηθεί κατ' ιδίαν, παίρνοντας μαζί του τρεις από τους έντεκα μαθητές του, τον Ιωάννη, τον Πέτρο και τον Ιάκωβο - φωτογραφία






Ο Τάφος της Παρθένου Μαρίας - φωτογραφία


Το σημείο στον Ιορδάνη ποταμό όπου πιστεύεται πως έγινε η Βάπτιση από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο - φωτογραφία


Ακόμα ένα σημείο στον Ιορδάνη ποταμό, όπου και εδώ πιστεύεται πως έγινε η Βάπτιση - φωτογραφία


Το Σαραντάριο Όρος, όπου πιστεύεται ότι ο Ιησούς έμεινε 40 μέρες και νύχτες και νήστεψε και πειράχτηκε από τον Σατανά - φωτογραφία


Το μέρος όπου πιστεύεται πως ο Ιησούς τάισε 5.000 ανθρώπους με πέντε ψωμιά και δυο ψάρια - φωτογραφία


Ο τάφος του Λαζάρου - φωτογραφία


Πανοραμική άποψη του Όρους των Ελαίων - φωτογραφία


Το Παρεκκλήσι της Αναλήψεως -αριστερά, εξωτερικά (φωτογραφία) και δεξιά, εσωτερικά (φωτογραφία)- στο Όρος των Ελαιών

Αναδημοσίευση - από το πανέμορφο ιστολόγιο της Σταυρούλας: The other side